حسین شیخ
مطالب
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۱۲ مورد از کل ۱۲ مورد.
نقد و بررسی کتاب «نخستین اندیشه های شیعی؛ تعالیم امام محمد باقر (ع)»
حوزه های تخصصی:
نکته، حاشیه، یادداشت
منبع:
آینه پژوهش سال ۳۲ آذر و دی ۱۴۰۰ شماره ۵ (پیاپی ۱۹۱)
307 - 329
حوزه های تخصصی:
نکته، حاشیه، یادداشت
منبع:
آینه پژوهش سال ۳۲ بهمن و اسفند ۱۴۰۰ شماره ۶ (پیاپی ۱۹۲)
279 - 302
حوزه های تخصصی:
نقدی بر سه نوشته درباره مرزبان نامه
منبع:
آینه پژوهش سال ۳۲ آذر و دی ۱۴۰۰ شماره ۵ (پیاپی ۱۹۱)
253 - 260
حوزه های تخصصی:
این مقاله بر سه بخش است در بخش اول به تصحیح جدید مرزبان نامه با تمرکز بر مقدمه مصححان خواهم پرداخت در بخش دوم کتابشناسی مرزبان نامه منتشرشده در مجله آینه پژوهش را بررسی می کنم و در پایان ادعاهای غلامرضا افراسیابی را درباره سه تحریر مرزبان نامه ( دو تحریر به فارسی، سومی به عربی) در بوته نقد قرار خواهم داد.
کتاب های نفیس چاپ قاهره کتابخانه استاد شیخ محمد واعظ زاده خراسانی
منبع:
آینه پژوهش سال ۳۳ خرداد و تیر ۱۴۰۱ شماره ۲ (پیاپی ۱۹۴)
349 - 372
حوزه های تخصصی:
نکته | حاشیه | یادداشت
منبع:
آینه پژوهش سال ۳۳ مرداد و شهریور ۱۴۰۱ شماره ۳ (پیاپی ۱۹۵)
273 - 302
حوزه های تخصصی:
بلخیان در کلیله ودمنه: نگاهی به داستانی در باب باز جست کار دمنه و تاملی در انتساب این باب به ابن مقفع
منبع:
آینه پژوهش سال ۳۳ بهمن و اسفند ۱۴۰۱ شماره ۶ (پیاپی ۱۹۸)
127 - 139
حوزه های تخصصی:
در این مقاله از منظر فقه اللغه ایرانی، داستان مرزبان، همسر و بازدارش در باب بازجست کار دمنه از کتاب کلیله و دمنه بررسی شده است. سپس با توجه به اطلاعاتی که از دانش زبانشناسی ابن مقفع در دست است انتساب ساخته و پرداخته بودن این داستان و نیز باب مذکور به ابن مقفع به تیغ نقد سپرده شده است. با توجه به شواهدی که در متن مقاله ارائه می شوند انتساب این باب به ابن مقفع درست به نظر نمی رسد.
جهانگشای خاقان، کتاب داستان نه منبع دست اول
منبع:
آینه پژوهش سال ۳۵ فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۳ شماره ۱ (پیاپی ۲۰۵)
407 - 416
حوزه های تخصصی:
در ایران باور عمومی پژوهشگران بر آن است که جهانگشای خاقان منبعی است دست اول از زندگانی شاه اسماعیل که در زمان جانشین و پسرش شاه طهماسب نوشته شده است. اما واقعیت آن است که این کتاب بنا بر پژوهش های اخیر متنی است متأخر و داستانی از بیجن نامی که در دوره شاه سلیمان صفوی آن را به رشته تحریر درآورده است. در این مقاله نخست یکی از دو ویراست و چاپ جدید این کتاب معرفی و نقد می شود و سپس به پژوهش هایی پرداخته شده است که نشان می دهد این متن فاقد آن اعتباری است که عموماً در ایران به آن قائل اند.