مسعود کسایی

هدف این مقاله طراحی الگوی فرایندی تدوین راهبرد پابرجا با استفاده از نظریه شبکه و تکنیک الگوسازی ساختاری تفسیری است. الگوی پابرجا، نوع خاصی از راهبرد است که در برابر حالات مختلف محیطی همچنان مقبول و معنادار است و هر کدام از حالات ناپایدار محیطی که رخ دهد، این راهبرد پایدار است. این الگو ترکیبی از نُه تکنیک دیگر است. تکنیکهای نُه گانه عبارت اند از تصمیمگیری پابرجا، تحلیل ذینفعان و برنامهریزی راهبردی ذینفع محور، برنامهریزی برپایه مفروضات، تحلیل حالات و اثرات خطا، تحلیل درخت خطا، تحلیل مسایل بالقوه، تحلیل اثرات جانبی راه حل، برنامهریزی حساس به عدم قطعیت، برنامهریزی بر مبنای سناریو. علیرغم نقاط قوت قابل توجه در هر کدام از فنون شناسایی شده، هیچ کدام از فنون کامل و جامع نیستند و این فنون می- توانند به وسیله دیگر فنون تکمیل شوند. برای دستیابی به راهبرد پابرجا این فنون به صورتی نظام مند با یکدیگر ترکیب شدهاند. ترکیب این فنون توسط الگوسازی ساختاری تفسیری صورت گرفته است. روش نمونه گیری، هدفمندِ غیرتصادفی است. انتخاب نمونه آماری از میان خبرگان و متخصصین به گونهای صورت گرفته است که صلاحیت آنان بر اساس هفت شاخص و جامعیت دیدگاههای مختلف از طریق پنج شاخص احراز شود. نتیجه پژوهش به صورت الگوی فرایندی تجویزی تنظیم و ترسیم شده است. این الگوی فرایندی، مسیر دستیابی به راهبرد پابرجا را به صورت گامبهگام نشان میدهد. این الگو شامل پانزده فرایندفرعی است که توالی )تقدم و تاخر( آنها و همچنین ورودی، خروجی و بازخوردهای هر کدام از فرایندهای فرعی در این الگو مشخص شدهاند.

ریسکهای کارآفرینی همواره به عنوان مهمترین موموعاتی هستند که طی اجرای هر کسب و کار جدید ی میبایست مد نظر کارآفرینان قرار گیرند. عدم توجه به مقوله ریسک های کارآفرینی، می تواند کسب و کارهای جدید را با خطر عدم تحقق نتایج مورد انتظار مواجه سازد. ولیکن از آنجا که همواره مقوله ریسک با عدم قطعیت همراه بوده است و موفقیت یا عدم موفقیت یک فعالیت کارآفرینانه امری محتمل به نظر می رسد، لذا میبایست سازوکاری را به منظور کاهم آثار زیانبار آن طراحی نمود. هدف از این تحقیق بررسی و اولویتبندی ریسکهای کارآفرینی در حوزه صندوقهای قرض الحسنه تحت شرایط عدم قطعیت است، تا از این طریق بتوان پس از شناسایی مهمترین ریسکها، فعالیتهای کنترلی مناسبی را به منظور کاهم آثار منفی آنها اتخاذ کرد. بدین منظور در این مقاله رویکردی ترکیبی از تکنیک تودیم و تلوری اعداد خاکستری پیشنهاد میگردد که از آن به منظور اولویتبندی ریسکهای کارآفرینی در حوزه صندوقهای قرض الحسنه استفاده میشود. نت ایج بدست آمده از حل مسأله اولویت بندی ریسک های کارآفرینی در حوزه صندوق های قرضالحسنه بیانگر آن است که ناکارامدی مدیران و کارکنان به عنوان مهمترین ریسک کارآفرینی در اینگونه صندوقها به شمار میآیند

امروزه تجارت و فعالیتهای اقتصادی به عرصه‌های جدیدی گام نهاده‌اند . رقابت شدیدی میان حریفان جهانی و خلاق حاضر در بازار به وجود آمده است . بسیاری از شرکتهایی که در گذشته از توانایی بالایی برخوردار بودند ، امروز به زانو درآمده اند و مزیتهای رقابتی آنها که زمانی غیرقابل دستیابی بود ، در میان رقابت شدید رقبا از هم گسیخته است . رقابتهای سنتی که پیشتر به «یک مسابقه اسب دوانی» شباهت داشتند تغییر یافته‌اند و در شرایط جدید ، برنده شدن مستلزم بکارگیری نوعی «تغییر در قواعد و محتوای استراتژی رقابت» با مضامین خاص خود می‌باشد ...

تمایز از طریق توسعه محصول جدید یکی از موثرترین راه ها برای کسب موفقیت است اما با توجه نرخ شکست این پروژه ها نمیتوان تنها با اتکا به یک پروژه توسعه محصول به موفقیت شرکت امید داشت. بنابراین باید سبدی از پروژه های توسعه محصول جدید را انتخاب نمود. در این تحقیق با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و نظر سنجی از خبرگان نخست 3۲ معیار برای ارزیابی پروژه های توسعه محصول جدید در حوزه محصولات یکبار مصرف بهداشتی استخراج گردید. سپس با استفاده از روش فرآیند تحلیل شبکه ای مبتنی بر DEMATEL ، میزان تاثیرگذاری، تأثیرپذیری و وزن معیار ها بر اساس همبستگی میان آنها محاسبه و با ارزیابی پروژه های مختلف توسعه محصول جدید توسط روش VIKOR سبد مناسب تشکیل گردید. مدل ترکیبی پیشنهادی قادر است تعاملات پیچیده و وابستگیهای متقابل میان ابعاد و معیارها را لحاظ نماید تا علاوه بر انتخاب دقیقتر پروژه ها، با تعیین شدت تاثیرگذاری و تأثیرپذیری عوامل، راهکارهای مناسب برای بهبود عملکرد سبد انتخابی نیز به مدیران ارائه دهد. نتایج اجرای این مدل نشان داد مهمترین معیارها در انتخاب سبد پروژه های توسعه محصول، معیارهای بستری برای رشد شرکت و انطباق با استراتژی سازمان می باشد

چابکی وسیله رقابتی برای همه سازمان ها است که در محیط نامطمئن و درحال تغییر امروز مطرح است. بسیاری از شرکت ها در محیط رقابتی کنونی، نیازمند برنامه ریزی راهبردی برای رسیدن به چابکی هستند. در این برنامه ریزی آنها می بایستی راهبرد هایی را برای سرمایه گذاری روی قابلیت ها و توانمندسازنده های چابکی شناسایی و تدوبن کنند. در واقع هر شرکتی برای رسیدن به چابکی، نیازمند داشتن میزان متفاوتی از قابلیت ها و سرمایه گذاری روی توانمندسازنده هایی برای رسیدن به این قابلیت ها است. هدف اصلی این نوشتار، به کارگیری روش های تصمیم گیری چندمعیاره برای رتبه بندی و انتخاب توانمندسازنده های تولیدی برای ارتقای چابکی شرکت ها است. برای این امر، پژوهش پیش رو از یک روش تصمیم گیری چندمعیاره با ترکیب روش های ای.ان.پی و دیماتیل استفاده کرده است. طی فرایند اجرایی پژوهش، بعد از شناسایی قابلیت ها و توانمندسازنده های چابکی در صنعت خودرو، به تعیین روابط شبکه ای بین قابلیت ها و سپس اولویت بندی توانمندسازنده ها خواهیم پرداخت. توانمندسازنده های انتخاب شده بر اساس مطالعات گسترده ای است که محققان در پژوهش های دیگر آن را توانمندسازنده های راهبردی شناسایی کرده اند. در پایان نیز برای تشریح بهتر روش پیشنهادی به یک مطالعه موردی نیز اشاره خواهد شد و پیشنهادهایی نیز در این مورد برای ارتقای سطح چابکی ارائه می شود.

تحلیلSWOT ، یکی از مهم ترین ابزارهای تصمیم گیران در فرآیند مدیریت راهبردی است. این ابزار، مدیران را قادر به کشف و شناسایی عوامل داخلی و خارجی مؤثر بر راهبرد سازمان می کند. در نتیجه، این تحلیل ابزار خوبی برای تدوین راهبرد است. تحلیل SWOT دارای کاستی هایی نیز هست. این تحلیل توانایی ارزیابی وابستگی های موجود در بین عوامل شناسایی شده را ندارد و تنها فهرستی از عوامل و راهبرد ها را به صورت کیفی بیان می کند. محققین روش های گوناگونی را برای کمّی کردن SWOT توسعه داده اند اما این روش ها جامع نبوده و کمبودهایی دارند. در این تحقیق، یک تکنیک فازی برای وزن دهی کمّی راهبرد های SWOT تدوین و توسعه داده است. با این روش، ابهام موجود در نظرات تصمیم گیران در الگو در نظرگرفته می شود. برای در نظر گرفتن وابستگی میان عوامل و وابستگی های درونی عوامل، از تکنیک ANP فازی استفاده شد زیرا این تکنیک وابستگی های درونی عوامل را نیز درنظر می گیرد، درحالی که تکنیک های رایج فعلی از جمله AHP عوامل را مستقل در نظر می گیرند. نتایج حاصل از تکنیک ارایه شده به دلیل در نظر گرفتن ابهام نظرات تصمیم گیران و روابط درونی عوامل، دقیق تر و واقعی تر از سایر روش های رایج است. نهایتاً الگوی ارایه شده با یک مطالعه موردی در صنعت خدمات ارتباطی مورد آزمون قرار گرفت و راهبرد های برتر استخراج و رتبه بندی شدند.

هدف اصلی تحقیق حاضر طراحی مدل احیای شرکت های راکد و نیمه فعال تولیدی و صنایع غذایی کوچک و متوسط استان اردبیل است، بدین منظور با مرور پیشینه و مصاحبه با خبرگان از طریق روش دلفی فازی در ابتدا مؤلفه های تأثیرگذار بر احیای این شرکت ها شناسایی گردید که 97 مؤلفه به دست آمدند. سپس براساس تحلیل عاملی اکتشافی به بررسی رابطه میان مؤلفه ها اقدام شد. بدین منظور عوامل در 10 بعد تعیین و به واسطه تبیین رابطه بین مؤلفه ها و ابعاد با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی نسبت به رتبه بندی ابعاد براساس نظرات خبرگان به تعداد 48 نفر از مدیران و کارشناسان عالی رتبه صنایع کوچک و متوسط غذایی در استان اردبیل اقدام گردید. نتایج به ترتیب نشانگر اولویت عوامل اقتصادی، عوامل مرتبط با تأمین زیرساخت، عوامل مرتبط با فرآیندهای تحقیق و توسعه، عوامل مربوط به مشکلات مالی، عوامل حقوقی و قضایی داشته و عوامل ناشی از اثرات تحریم، عوامل مربوط به بازار، وضع قوانین محل کسب وکار، عوامل سازماندهی مدیریت و کارکنان و عوامل اجتماعی و فرهنگی در اولویت های بعدی قرار داشتند. در با توجه به اهداف تحقیق به خوشه بندی صنایع غذایی فعال در استان اردبیل براساس مستندات موجود پرداخته شد که با توجه به نتایج، صنایع مربوط در پنج خوشه قرار گرفتند، بر مبنای خوشه بندی موجود و با استناد به عوامل مهم احیا شناسایی شده در شرکت های کوچک و متوسط، اقدام به تعیین ضریب تأثیر هر مجموعه عوامل در هر خوشه با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره شد و درنهایت مدل احیای مناسب برای هر خوشه شناسایی و ارائه گردید.