مصطفی علی میری

مطالعه فناوری اطلاعات درون سازمان ها طی دهه اخیر شکوفا شده است. اگرچه دسته ای از مطالعات رابطه معناداری میان شایستگی فناوری اطلاعات و فرایندهای دانش یافتند، دسته ای دیگر نیز نتوانستند به چنین رابطه ای دست یابند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شایستگی فناوری اطلاعات بر فرایندهای دانش در دادگستری شهر اراک است. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی همبستگی است. اعضای نمونه آماری این پژوهش را 102 نفر از کارمندان دادگستری شکل داده اند. داده های پژوهش به کمک پرسشنامه ای که قبل از توزیع روایی و پایایی آن به تأیید رسید، گردآوری شد. فرضیه های پژوهش نیز با بهره مندی از روش معادلات ساختاری بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده، دانش فناوری اطلاعات و عملیات فناوری اطلاعات تأثیر مستقیم، مثبت و معناداری بر کسب و انتقال دانش دارد و زیرساخت فناوری اطلاعات نیز به طور مستقیم، مثبت و معنادار بر کسب دانش اثرگذار است. در پایان پژوهش پیشنهادهایی برای اجرای پژوهش های بعدی مطرح شده است.

تغییرات سریع و پیچیدگی های حاکم بر دنیای امروز، فضایی متلاطم را برای کسب وکارهای امروزی ایجاد نموده است. در این بین، بسیاری از صاحب نظران معتقدند تحول های فناوری در صدر فهرست تغییر و تحول های دوران معاصر قرار می گیرد. شرکت های دانش بنیان به عنوان عناصر مهم در پیشرفت و به کارگیری فناوری، در این فضای متغیر با چالش های زیادی مانند کمبود اطلاعات، پدیده های ناشناخته و مسایل نوظهور مواجه می شوند که تصمیم گیری را برای آن ها بسیار مشکل می کند. این مقاله با هدف شناسایی الگوی های تصمیم گیری مدیران این شرکت در شرایط پیچیده انجام شده است. در این راستا، ابتدا مبانی و الگوهای غالب و اصلی تصمیم گیری در چارچوب الگو های عقلایی، اداری و شهودی  مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه، به بررسی انواع و ویژگی های محیط، تصمیم گیران و ماهیت مساله تصمیم گیری پرداخته شد. پس از استخراج متغیرهای پژوهش، مطالعه میدانی، با روش توصیفی – پیمایشی در میان 130 نفر از کارشناسان و مدیران شرکت های دانش بنیان پارک علم و فناوری دانشگاه تهران انجام شد. نتیجه بررسی ها نشان داد که این شرکت ها در شرایط پیچیده از الگوی تصمیم گیری شهودی استفاده می کنند. همچنین مشخص شد که در این الگو ویژگی های تصمیم گیرنده و مساله تصمیم نقش موثری در نحوه تصمیم گیری دارند.

رفتارهای شهروندی سازمانی کارکنان، تحت تأثیر عواملی همچون تعلق خاطر کارکنان، رضایت شغلی، عدالت سازمانی و... می باشد. هدف نهایی این پژوهش تعیین تأثیر تعلق خاطر و ابعاد آن (سر زندگی، فدایی شدن، مجذوب شدن) بر رفتار شهروندی سازمانی کارکنان استانداری البرز می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر جمع آوری اطلاعات، پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان مجموعه استانداری البرز شامل 520 نفر تشکیل می دهند که تعداد 220 نفر بعنوان نمونه انتخاب شده است. برای جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از نمونه ها، هم از روش های آمار توصیفی و هم از روش های آمار استنباطی استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که تعلق خاطر و ابعاد آن بطور مثبت بر رفتار شهروندی سازمانی کارکنان تأثیر گذار هستند.

مقوله «کارآفرینی» به عنوان موثرترین نیروی بالقوه اقتصادی در تاریخ جهان، به صورت بحث انگیری از حدود سه دهه گذشته تاکنون ظهور یافته و مطرح شده است. هم گام و هم زمان با این مقوله، پیشرفت های مشابهی نیز در زمینه «آموزش کارآفرینی» انجام شده است. پیشرفت ها و فعالیت های اخیر که در برنامه های آموزشی کارآفرینی و ایجاد کسب و کارهای جدید انجام دشه، بسیار چشم گیر و قابل توجه هستند. تعداد واحدهای آموزشی عالی (دانشگاه و دانشکده ها) که واحدهای درسی مربوط به مقوله «کارآفرینی» را ارایه می دهند از چند واحد در سال 1970 میلادی به 1600 واحد آموزشی در سال 2005 افزایش یافته است. اما این توسعه فوق العاده باعث ایجاد مشکل قانونی کردن و رسمیت دادن به این رشته از حیث علوم دانشگاهی و جامعه آکادمیک می شود. در حالی که برخی مراحل مربوط به فرآیند قانونی شدن این رشته طی چند سال گذشته به اجرا در آمده است؛ هنوز هم مشکلات دیگری پیش روی آن قرار دارد. این مقاله گرایش ها و چالش های موجود در زمینه «آموزش کارآفرینی» در قرن 21 را بررسی می کند.

این مقاله به کارآفرینی اجتماعی به‌عنوان یک پارادایم اشاره دارد که دو زمینه‌ی سیاسی و اجتماعی در پیدایش آن مؤثر بوده است. تغییر رویکرد رفاه اجتماعی به نولیبرالیسم در حوزه علوم سیاسی و پیدایش مفهوم سرمایه اجتماعی درقلمرو جامعه شناسی, به‌طور آشکار، پارادایم کارآفرینی اجتماعی را در ادبیات کارآفرینی پیش روی جوامع در عصر کنونی قرار داده است. جوهره این پارادایم، خلاقیت اجتماعی و درگیر شدن شهروندان در عرصه‌های تصمیم‌گیری درباره‌ی نیازها، انتظارات، مسایل و ارزش‌های اجتماعی آنان است.

این مقاله تعدادى از روندهابى را که در طى دو دهه گذشته بر حوزه مدیریت عمومى تأثیرگذار بوده است مورد بررسى قرار مى دهد. مفاهبم این روندها براى مدیریت سازمان هاى عمومى و روابط بین شهرو ندان، مقامات دولتى مورد توجه هستند. همچنین مهارت و توانایى هاى نوینى را که مورد نیاز کارگزاران بخش عمومى در آینده است آشکار مى سازد و مفهوم جدبدى را از رهبرى که متفاوت با رهبرى سنتى است مطرح مى نماید.