امیرهوشنگ تاج فر

بازی وار سازی نوعی فعالیت مهارت محور است که موجب یادگیری مزایای رفتار صحیح کاری حتی در نبود واسطه های بیرونی است. از این برنامه کاربردی برای افزایش مشارکت و انگیزه کاربران درجهت رسیدن به اهداف بهره برده می شود. ازآنجاکه مهم ترین مانع موفقیت تحول دیجیتالی، نبود فرهنگ و مهارت های دیجیتالی است پس می توان از این فناوری درجهت تغییری شگرف در عملکرد سازمان با محوریت فناوری های تحول آفرین استفاده کرد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیرگذاری عوامل مؤثر بر این فناوری در تحول دیجیتالی در منابع انسانی سازمان ها، درجهت افزایش تعهد کارکنان و کاهش تبدیل و تغییر آنها است. در این پژوهش به مدل تشریحی پذیرش فناوری اقتباس شده از ویکسُم و تُد استناد می شود که بر پایه مدل پذیرش دیویس است. مطالعه حاضر از نوع پیمایشی توصیفی است و واحد موردتحلیل و مطالعه فناوری اطلاعات دانشگاه پیام نور با حداقل یک سال سابقه خدمت و آشنا به نرم افزار با جامعه آماری 230 و نمونه 144 نفر است. نمونه گیری، تصادفی و مبتنی بر هدف و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. برای محاسبه پایایی، ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده و برای بررسی بهنجار (نرمال) بودن داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنف و برای آزمون فرضیه ها از آزمون رگرسیون خطی چندمتغیره استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بالاترین درصد واریانس تغییرپذیری، سودمندی را پیش بینی می کند و بالاترین تأثیر را سودمندی بر تمایل رفتاری دارد. بنابراین، تقویت دو سازه اصلی تصمیم گیری به صورت مستقیم و غیرمستقیم باعث تقویت نگرش و تمایل رفتاری کارکنان است و به استفاده از فناوری منجر می شود. حال آنکه، افزایش ویژگی های نوآوری خود باعث افزایش دو سازه اصلی است.

چالش عمده ای که سازمان های امروزی با آن مواجه هستند و بسیار پراهمیت و باارزش است، شکاف مشارکت و نحوه ایجاد انگیزه در کارکنانی است که کمترین مشارکت و انگیزه را ذاتاً به فعالیت های کاری خوددارند. بازی وار سازی نوعی فعالیت واقعی است که از طریق یک سیستم بازی مهارت-محور تعیین می گردد که موجب یادگیری مزایای رفتار صحیح کاری، حتی در نبود واسطه های بیرونی برای ادامه به مشارکت، با تمایل شخصی می گردد. این پیامدهای رفتاری در سازمان ها، مرتبط با تغییر رفتار کارکنان، توسعه مهارت ها و ارتقاء نوآوری است. هدف از این پژوهش ارزیابی تمایل رفتاری و سنجش عوامل مرتبط بر پذیرش این فناوری است. مطالعه حاضر از نوع پیمایشی و توصیفی است و واحد تحلیل سازمان آبفای روستایی استان فارس با جامعه آماری 240 نفر و نمونه 147 نفر هست، که شامل کارکنانی با حداقل یک سال سابقه خدمت بوده که با نرم افزارهای تخصصی یا اتوماسیون اداری یا هر دو سروکار دارند. نمونه گیری غیرتصادفی و مبتنی بر هدف است و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است که پس از تشکیل کارگاه آموزشی، اجرایی گردید. برای محاسبه پایایی، ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده و برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف- اسمیرنف و برای آزمون فرضیات از آزمون اسپیرمن، کای اسکوئر و فریدمن استفاده گردید. نتایج این پژوهش مبین این است که این فناوری موردپذیرش کارکنان بوده و تمایل رفتاری بر انجام رفتار هدف رادارند و با تقویت تعیین کننده های اصلی، می توان علاوه برافزایش بهبود عملکرد و نگرش کارکنان، باعث تقویت تمایل رفتاری کارکنان شد، حال آنکه جمعیت شناختی هیچ ارتباط معناداری با این دو سازه ندارد.

یکی از چالش های مهم سازمان ها، شکاف مشارکت در محیط کار و نحوه ایجاد انگیزش در کارکنانی است که کم ترین مشارکت و انگیزه را ذاتاً در فعالیت های کاریشان دارند. طبق بررسی هایی که در انجمن نرم افزارهای سرگرمی سال 2014 انجام شده، نزدیک به 71% بازیکنان بیشتر از 18 سال دارند. با توجه به این آمار می توان در سازمان ها از انواع خاص تر بازی ها، به نام بازی سازی رفتاری استفاده کرد. این فناوری نوعی فعالیت واقعی است که از طریق یک سیستم بازی مهارت-محور تعیین می گردد. بازی سازی رفتاری برجسته ترین پیشرفت برآمده از تحولات بازی و سرگرمی می باشد که به افزایش همگرایی معتقد است. این سازوکار معمولاً به فرآیند بهبود خدمات و سیستم به طوری که باعث افزایش انگیزش درونی، استفاده لذت بخش به همراه پشتیبانی تغییر رفتار با به کارگیری عناصر ویژه بازی ها، اشاره دارد. این ابزار یک مفهوم جدید است که از عناصر بازی های دیجیتال در برنامه کاربردی غیر بازی استفاده و راه حلی برای درگیر شدن کارکنان در رفتارهای فردی و اجتماعی پایدار،  پیامدهای رفتاری مرتبط با تغییر رفتار کارکنان، توسعه مهارت ها و ارتقاء نوآوری می باشد. نتایج نشان می دهد که بازی سازی رفتاری موجب انگیزش کارکنان شده و مشارکت شخصی آن ها را تقویت می کند و اگر به صورت هدفمند طراحی گردد منجر به پیامدهای رفتاری اصولی در کارکنان می شود.

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر سرمایه انسانی و ویژگی های سازمانی بر ارزش آفرینی کسب وکار فناوری اطلاعات است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کارمندان ستادی معاونت بهداشت وزارت بهداشت و درمان واقع در شهر تهران است که 270 نفر می باشند. به منظور گردآوری داده های مورد نیاز درباره افراد جامعه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای متناسب با حجم نمونه و با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 155 نفر تعیین شده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های محقق ساخته بودند که از طریق محاسبه آلفای کرونباخ پایایی پرسشنامه ها به دست آمد. نتایج پژوهش نشان می دهد که اولاً تأثیر سرمایه انسانی بر میزان ارزش آفرینی کسب وکار فناوری اطلاعات معنی دار است. به عبارت دیگر یافته ها نشان می دهد زمانی که میزان سرمایه انسانی در نمونه آماری افزایش می یابد، این امر باعث افزایش میزان ارزش آفرینی کسب وکار فناوری اطلاعات می گردد. از سوی دیگر نتایج نشان می دهد که ویژگی سازمانی تأثیر معنی داری بر ارزش آفرینی کسب وکار فناوری اطلاعات نداشته است.

امروزه، اطلاعات نقش سرمایه یک سازمان را ایفا می کند و حفاظت از اطلاعات سازمان یکی از ارکان مهم بقای آن است. سیستم مدیریت امنیت اطلاعات (ISMS)، حفاظت از اطلاعات را در سه مفهوم خاص محرمانه بودن اطلاعات، صحت اطلاعات و در دسترس بودن اطلاعات تعریف می کند. بسیاری از شکست های پیاده سازی ISMS ریشه در مسائل سازمانی و بی توجهی به وضعیت آمادگی سازمان قبل از پیاده سازی دارد. در این پژوهش تلاش شده است موانع پیاده سازی ISMS برحسب میزان اهمیت، به روش تحلیل سلسله مراتبی رتبه بندی شود و میزان آمادگی سازمان در پیاده سازی ISMS به کمک ابزار پرسشنامه مشخص شود. پژوهش به روش توصیفی پیمایشی انجام گرفته و از نظر هدف، کاربردی است. نتایج پژوهش مهم ترین مانع در راه پیاده سازی ISMS را ناهمخوانی ساختار سازمانی با نیازهای ISMS می داند و ترس کارکنان از سخت شدن فرایندهای کار با اجرای ISMS را کم اهمیت ترین مانع معرفی کرده است؛ ضمن آنکه میزان آمادگی مدیریت اکتشاف در پیاده سازی ISMS پایین تر از حد متوسط است.