نازیلا کریمی

هدف از این مقاله شناسایی شرح وظایف مدیران گروه های آموزشی در دانشگاه های دولتی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اطلاعات کشور ایران است تا بر مبنای آن، الگویی برای ارزشیابی از عملکرد مدیرگروه آموزشی ارائه شود. روش پژوهش ترکیبی با طرح اکتشافی است که طی دو مرحله کیفی و کمی با استفاده از نظریه داده بنیاد انجام شد. با انجام مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک موجود شرح وظایف مدیرگروه آموزشی به کمک نرم افزار تحلیل داده های کیفی مکس کیو.دی.ای استخراج شد. بدین منظور کار تحلیل محتوا طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گرفت و تعداد 1297 کد باز استخراج شده و پس از آن در قالب 26 مولفه (کدهای محوری) و 6 مقوله های اصلی( کدهای اختیاری) دسته بندی شد. هم چنین 17 مصاحبه با متخصصان و صاحب نظران حوزه آموزش عالی انجام شد. انتخاب نمونه ها بر اساس روش نمونه گیری هدفمند بود. با پیاده سازی و تحلیل و کدگذاری متن مصاحبه ها، تعداد 1503 کد استخراج و در قالب 31 مولفه و7 مقوله اصلی دسته بندی شدند. مقایسه دو الگوی شرح وظایف حاصل از تحلیل مبانی نظری و مصاحبه های پژوهش منجر به الگوی نهایی شرح وظایف مدیرگروه آموزشی شد که دارای 7 مقوله ی اصلی و 42 مولفه بود. مقوله های اصلی شرح وظایف مدیرگروه آموزشی عبارتند از رهبری گروه، کسب شایستگی ها و مهارت ها، تعاملات، مربی گری، مدیریت اجرایی، ایجاد تغییر و تنوع و ارتقای کیفیت. به منظور برازش الگوی مذکور، برای اجرای مطالعه ای جنبی، تعداد 40 مدیرگروه از دانشگاه های دولتی انتخاب شدند. برازش الگو طی سه مرحله و محاسبه آماره های مورد نیاز، منجر به حذف 7 گویه و تایید مدل نهایی با 113 گویه شد. این ابزار می تواند در بازبینی شرح وظایف مدیرگروه آموزشی در آیین نامه مدیریت دانشگاه ها و نیز سنجش وضع موجود و خودارزشیابی عملکرد توسط سایر مدیران گروه ها مورد استفاده قرار گیرد. <br clear="all" /> [1] Maxqda

هدف اصلی از مقاله تحلیل ساختار سامانه مدیریت آموزش و یادگیری فرهنگیان و ارزشیابی میزان مطلوب بودن آن از دیدگاه کارکنان حوزه ستادی بود. روش تحقیق ترکیبی با رویکرد اکتشافی بوده و داده های کیفی از طریق مصاحبه با چهار نفر از کارشناسان خبره مرکز آموزش نیروی انسانی، جمع آوری شد. ابزار محقق ساخته با 44 گویه در طیف 5 تایی لیکرت از درجه بسیارمطلوب تا بسیار نامطلوب برای بخش کمی مورد استفاده قرار گرفت. روایی ابزار با تایید استادان علوم-تربیتی و 7 نفر از دانشجویان دکتری مدیریت آموزشی تامین شد. پایایی ابزار با اجرای مطالعه موردی بین 30 نفر از کارکنان ستادی و محاسبه ی ضریب آلفای کرونباخ به میزان 0.98درصد تایید شد.882 نفر از کارکنان فعال در حوزه ستادی جامعه آماری تحقیق را تشکیل دادند که با ارسال پرسشنامه به صورت دستی و از طریق سیستم اتوماسیون 16 درصد یا 142 نفر پاسخ دادند. یافته های کیفی حاکی از کاربرد محدود معماری سیستم فناوری یادگیری (ال.تی.اس.ای) و استاندارد ایزو25-100در طراحی سامانه بود. ارزشیابی میزان مطلوب بودن سامانه نشان داد با افزایش همکاری پذیری، پاسخگویی، مبادله پذیری، تکلیف و سنجش وارزیابی، تعاملات یادگیری، صحت و اصالت فرآیند آموزش و کاربر پسندبودن، مطلوب بودن سامانه و نیز کیفیت کل سامانه افزایش خواهد یافت. ماندگاری، دسترس پذیری، توسعه پذیری، مدیریت محتوا و یادگیری، مدیریت اخبار واطلاع رسانی و سیستم های اطلاعاتی و مدیریتی، سامانه را در وضعیت مناسب و مطلوبی از دیدگاه کارکنان و مدیران قرار خواهد داد.

هدف این پژوهش، شناسایی وضعیت آموزش وآثار پرورشی خلاقیت درکلاسهای درس بود. روش تحقیق، توصیفی ازنوع زمینهای بود. جامعه آماری شامل 111نفر از هنرجویان رشتههای هنر از سه هنرستتان فنتی وحرفهای در منطقه 12آموزش و پرورش شهر تهران بود. روش نمونه گیری تمام شماری انتخاب شد. ابزار پژوهش دو پرسشنامه محقق ساخته برای سنجش 70سوالی وضعیت آموزشی و 30سؤالی بترای ستنجش آثارپرورشی و جایگاه خلاقیت درکلاسهای درس بود. روایی ابزار توسط کارشناسان وصاحب نظران بررستی وتایید گردید و پایایی ابزار پس از اجرای آزمایشی بوسیله 20نفر از هنرجویان باروش آلفای کرونبتا بترای هریک ازپرسشنامهها به ترتیب ضرایب 0.975و 0.948بدست آمد کته قابتل قبتول بتود. بترای تجزیته وتحلیل داده ها از روش آمار توصیفی شامل: فراوانی، درصد، میانگین، میانه، انحراف معیار، واریانس، جداول ونمودارها و ازروش آماراستنباطی شامل آزمونهای uمان- ویتنی، کروستاال والتیس، مجتذورخی، تحلیتل واریانس و تحلیل عاملی استفاده شد.این امر تحت نرم افزار spssانجام گردید. نتایج نشان داد: عوامل مهتم از نظر هنرجویان در مورد وضعیت آموزشی کلاس به ترتیب عبارتند از:تأثیر روش تدریس معلتم، ، یتادگیری مشارکتی دانشآموزان به همراه معلم، استفاده از منایع و فناوریها در کلاس، هنر معلتم در جلتب مشتارکت دانشآموزان، اماان ایجاد تغییر در ساختار موجود و محتوای کتاب، ارزیابی از تواناییهای خود، پیش مطالعه، هنر کلاس داری معلم، اعتقاد به حضور در کلاس با آمادگی قبلی، یادگیری فردی، احترام به عقاید و نظرات دیگران، احساس فراموش شدن در کلاس برای دانشآموزان، تهیه خلاصهای از ناتات مهتم درس توستط دانشآموزان، اهمیت دادن به حضور و غیاب در کلاس، انحصار وظیفه تدریس بترای معلتم، تعیتین تالیت برای هر جلسه توسط معلم، قضاوت دانشآموزان در مورد کیفیت کارهای عملی و تاالی خود، خودارزیتابی دانشآموزان از نقش خود در یادگیری. بین میانگین امتیاز کلیه هنرجویان سه رشته مورد مطالعه در مورد آثار پرورشی ناشی از وضعیت آموزشی در کلاسهای درس تفاوت معنی داری وجود نداشت .

هدف از این پژوهش بررسی میزان انگیزش کارکنان معاونت پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش و همبستگی آن با ویژگی های شغلی آنان در سال تحصیلی91- 90 بود. روش تحقیق توصیفی – پیمایشی بوده و پرسشنامه 20 سوالی انگیزش کارکنان آسپینا استفاده شد. پایایی پرسشنامه با اجرای مطالعه موردی بر30 نفر از کارکنان و محاسبه آلفای کرونباخ برابر با 0.931 تعیین شد. جامعه آماری پژوهش55 نفر کارکنان معاونت پرورشی و فرهنگی بوده و با روش تمام شماری، نظرات 52 نفر از کارکنان در تحلیل داده ها بررسی شد. آزمون خی دو، محاسبه ی ضریب همبستگی پیرسون و آزمون خی چندبعدی برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد کارکنان معاونت پرورشی و تربیت بدنی با میانگین امتیاز انگیزش برابر با 70.42 از انگیزش بالایی برخوردار هستند. وجود همبستگی معنی دار بین نمرات انگیزش و ویژگی های شغلی کارکنان تایید نشد. بین نظر کارکنان در مورد خرده عامل های نوآوری و ابتکار، امکانات و تجهیزات و تنوع از عامل کیفیت کار، خرده عامل ارتقا شغلی از عامل پیشرفت شغلی، خرده عامل احساس توجه از سوی مقام مافوق، تفاوت معنی داری وجود نداشت. ویژگی محل کار، سبب شد تا بین پاسخ های کارکنان به گویه های روشن بودن اهداف سازمان، تنوع و ارزشمندی کار تفاوت معنی دار وجود داشته باشد. ویژگی جنسیت باعث بروز تفاوت در مورد گویه های ارزشمندی کار و احساس توجه از سوی مقام مافوق شد. ویژگی سابقه کار بر پاسخ کارکنان به گویه وجود فرصت مشارکت در تصمیم گیری سازمانی موثر بود. ویژگی پست سبب شد تا در پاسخ به گویه اعتماد به درک و شناخت مافوق از توانمندی فرد بین کارکنان تفاوت معنی داری وجود داشته باشد. ویژگی تحصیلات و مدرک بر گویه کیفیت بخشی به کار اثر گذاشت. ویژگی درآمد نیز پاسخ کارکنان را به گویه های شناخت انتظارات سازمان، پذیرش جایگاه مقام مافوق، اعتماد به درک و شناخت مافوق از توانمندی فرد و ارزشمندی کار متفاوت نمود.

هدف از این پژوهش، شناسایی مشکلات موجود در تدریس کتاب تاریخ هنر جهان و ارزیابی توانمندی الگوی تدریس هفت گام برگرفته از نظریه مدیریت بر آموزش در رفع مشکلات تدریس آن از نظر هنرآموزان زن و مرد این درس بوده است. بخش اول پژوهش با روش کیفی و مصاحبه کتبی به کمک پرسشنامه ای یازده پرسشی و باز پاسخ و بخش دوم با استفاده از نظر سنجی از 32 هنرآموز از 32 هنرستان حرفه ای شهر تهران و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ی 57 پرسشی برگرفته از آثار آموزشی و پرورشی الگوی تدریس مدیریت بر آموزش انجام شد. روایی پرسشنامه ها با نظر استاد راهنما و پایایی پرسشنامه 57 پرسشی با اجرای مطالعه جنبی بر روی 15 نفر از هنرآموزان و محاسبه ی آلفای کرونباخ برابر با 0.958 محاسبه شد. با 32 هنرآموز از استان های تهران، شهرستان های تهران، زنجان و کرمان مصاحبه کتبی انجام شد و با داده های حاصل از مصاحبه تحلیل و دسته بندی شد. برای بررسی داده های حاصل از پرسشنامه 57 پرسشی از آزمون کای اسکویر و آزمون تی مستقل استفاده شد. اجرای آزمون کولموگروف- اسمیرنوف توزیع نرمال نمرات مربوط به هنرآموزان زن و مرد شرکت کننده در نظر سنجی را تایید کرد. هم چنین به دلیل وجود داده های پرت، از آزمون ناپارامتری یومن – ویتنی برای مقایسه نمرات مربوط به هفت گام الگوی تدریس استفاده شد. یافته ها مهم ترین مشکلات تدریس را در هفت گویه ارائه نمود. هم چنین نشان داد هنرآموزان با الگوهای تدریس آشنایی ندارند و روش های تدریس آنها اغلب معلم محور است. نتایج حاصل از اجرای آزمون تی مستقل عدم وجود تفاوت بین میانگین نمرات هنرآموزان زن و مرد را از پرسشنامه 57 پرسشی تایید کرد. هم چنین اجرای آزمون ناپارامتری یو من- ویتنی بیانگر عدم وجود تفاوت بین نمرات هنرآموزان زن و مرد نسبت به هفت گام الگو بود و اجرای آزمون کای اسکویر، وجود اختلاف معنی دار بین نظر هنرآموزان زن و مرد را در مورد گام سوم الگو که به تأثیر تکلیف کلاسی در افزایش تسلط هنرجویان بر محتوای درس تأکید داشت، تایید نمود.