رؤیا شاکری

در صنعت زیست فناوری یکی از موارد ضروری برای توسعه، مقوله تجاری سازی است. تجاری سازی نقطه تقابل نوآوری و کارآفرینی است، و شامل فرآیندها و فعالیت هایی است که شکاف بین خلق ارزش اقتصادی و تحقق واقعی ارزش اقتصادی را پر می کنند. در صنعت زیست داروئی، برقراری ائتلاف بین شرکت های زیست داروئی و شرکت های داروئی با سرعت به وضعیت و حالت غالب برای تجاری سازی نوآوری تبدیل شده است. مطالعه پیشرانه های برقراری ائتلاف استراتژیک بین بنگاه ها یکی از موضوعات مهم و قابل توجه است که در مقاله حاضر بدان پرداخته شده است. براساس پیمایش انجام شده برروی30 نفر از خبرگان صنعت داروئی کشور، نتایج آزمون هفت فرضیه با روش آماری تی-استیودنت و آزمون فرضیه هشتم با آنالیز واریانس درون موردی تک فاکتوری بدین قرار است. به موجب تأیید فرضیه هشتم و نیز تأیید پنج فرضیه از هفت فرضیه مزبور، پیشرانه های قابلیت ائتلاف استراتژیک به ترتیب اولویت عبارتند از: دسترسی به دارائی های مکمل متناسب، قابلیت پویای مدیریت ائتلاف، یادگیری سازمانی، سرمایه اجتماعی، و وجود مکانیسم های کاهش عدم قطعیت انتخاب شرکای ائتلاف.

طی دهه گذشته، حوزه دولت الکترونیکی در سراسر جهان توجه زیادی را به خود جلب کرده است. دولت ها جهت دستیابی به سطح مطلوب رضایت، درصدد ارائه خدمات باکیفیت به شهروندان هستند. بنابراین برای ارائه خدمات باکیفیت، ضروری است تا شیوه ارزیابی کیفیت خدمات دولت الکترونیکی موردمطالعه قرار گیرد. در این پژوهش، ابتدا با مرور سامانمند پژوهش های پیشین، مدل ها و چارچوب هایِ ارزیابیِ کیفیتِ خدماتِ سنتی، الکترونیکی و دولتِ الکترونیکی مورد شناسایی قرار گرفته و جهتِ ارزیابی کیفیت خدمات، فهرستی از ابعاد تهیه شده است. لذا در این پژوهش 14 مدلِ ارزیابی کیفیت خدمات (سنتی، الکترونیکی و دولت الکترونیکی) با روش مرور سامانمند و با توجه به سؤال های پژوهش، تحلیل شده و مدلی برای ارزیابی کیفیت خدمات دولت الکترونیکی استخراج شده است. هدف، پوشش نقاط ضعف مدل های مختلف با نقاط قوت سایر مدل ها و بهبود کاستی ها در مدل جدید است. در ادامه، با در نظر گرفتن وضعیت ایران، ابعاد و مؤلفه های مدل پیشنهادی، از طریق پرسشنامه ای نیمه ساخت یافته (ترکیبی از سؤالات باز و بسته) با نظرسنجی خبرگان دولت الکترونیکی تحلیل و مدلی برای کشور ایران ارائه گردید. در چارچوب ارائه شده، ضمن شناسایی چهار بُعد: مدیریت، اطلاعات، خدمات و فنی، شاخص های مربوط به هر بعد مشخص شده است.

یادگیری زدایی سازمانی توجه محققان بسیاری را معطوف خود نموده است و این مهم به عنصر مهم نوآوری و فرآیندهای تغییرات پایدار فردی و سازمانی تبدیل شده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی پیامدهای یادگیری زدایی سازمانی با استفاده از روش فراترکیب است. در راستای این روش پس از فیلتر مقالات، در نهایت تعداد 40 تحقیق که بطور مستقیم به موضوع پیامدهای یادگیری زدایی سازمانی پرداخته بودند وارد مرحله تحلیل در نرم افزار مکس کیودا شدند. پس از مرحله تلفیق تعداد 28 رمز متمایز شناسایی، و از بین رمزهای شناسایی شده رمزهای؛ خروجی های نوآوری با 6 ارجاع، یادگیری مجدد و انعطاف-پذیری سازمانی با 4 ارجاع، و نوآوری رادیکال و عملکرد کلی با 3 ارجاع به ترتیب بالاترین تعداد ارجاعات را در متون پژوهشی داشتند. در سطوح انتزاع بالاتر رمزها در قالب 11 مفهوم و در نهایت در قالب 6 مقوله (توانمندی های نوآورانه، ارتقاء موضع رقابتی در زنجیره ارزش، کارآفرینی سازمانی، چابکی و تحول سازمانی، مدیریت دانش مشارکتی، و توانمندسازی منابع انسانی) قرار داده شدند.

Creating entrepreneurial educational centers as catalysts for national, national and international innovation is inevitable. Few foreign and domestic studies have considered the entrepreneurial capacity, so this study aimed to identify and rank dimensions of educational centers' entrepreneurial capacity. A framework based on dimensions and develop have been developed and concepts of potential deployments of the Entrepreneurial University Development Model are presented. The study has been conducted based on the Descriptive-exploratory research method in terms of category identification and evaluation model design. The research community consists of specialists, books, documents and related articles in the research literature. Using the focus group method, 15 experts in academic entrepreneurship were selected. Designed based on the Delphi method, data collection tools included a researcher-made form of dimensions and concepts of Entrepreneur educational centers that was designed and developed based on the theoretical foundations and literature of the research as well as experts' opinion. Using TOPSIS software, data were analyzed in terms of content analysis and rating test. The research findings showed that the dimensions and concepts of Entrepreneurial educational centers Capacity include: Governance and Leadership; Entrepreneurial Human Capital; Financial Capital; Entrepreneurial Intellectual Capital; Technical (Digital) Capital; Reflexivity (Strategic Planning Evaluation of effects; Organizational structure; Entrepreneurial culture; Strategy (strategic plan); Pivotal development; Competitiveness; Interdisciplinary Majors, respectively. The findings suggest that, this framework can be used to assess the entrepreneurship capacity and prepare the strategic plan for the national educational centers as well as for academic centers.

زمینه و هدف: سیاست گذاران و برنامه ریزان استراتژیک در سراسر دنیا به خصوص در اروپا و ایالات متحده اشاره کرده اند که برای دستیابی به سطوح بالاتر رشد اقتصادی و نوآوری ، ارتقاء ظرفیت کارآفرینی یک امر مهم و ضروری است. عقیده بر این است یک فرهنگ کارآفرینی مبتنی بر دانش ، عمل و نوآوری ممکن است با مشکلات ناشی از بحران اقتصادی جهانی کنونی مقابله کند. در واقع می توان گفت یک کشور در حال توسعه مانند کشور ما به طور مداوم نیازمند ارتقاء ظرفیت های کارآفرینانه برای کمک به رشد و توسعه اقتصادی خود است. این تحقیق با هدف ارزیابی ظرفیت های کارآفرینانه برنامه استراتژیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج با رویکرد فازی دلفی انجام شد روش شناسی: این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ گردآوری داده ها از نوع تحلیلی – پیمایشی- دلفی است. برای ارزیابی ظرفیت های کارآفرینانه برنامه استراتژیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج از تکنیک دلفی متشکل از 18 نفر از خبرگان حوزه مدیریت کارآفرینی و مدیریت استراتژیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش دلفی فازی نشان داد که درجه پذیرش تمام فرضیات بین۰.۵-۰ قرار دارند. لذا می توان بیان داشت که از مطلوبیت لازم برخودار نیستند. به عبارتی درجه اطمینان تمام ابعاد کوچکتر از۰.۵ قرار دارند، بنابراین فرضیات صفر مبتنی بر مطلوبیت رد می شوند زیرا که فرضیه مطلوبیت ابعاد در وضعیت امکان ضعیف برای پذیرش قرارگرفته است.

هدف مقاله حاضر تبیین نقش زمینه و معماری سازمانی در توسعه دوسوتوانی فردی در شرکت های دانش بنیان فعال در شهر سنندج در سال 1398 است. ازنظر روش شناسی، پژوهش حاضر از نوع پیمایشی - کاربردی بوده و مبتنی بر روش های توصیفی- زمینه یابی است. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی 303 نفر مدیران ارشد و کارشناسان شرکت های دانش بنیان فعال مستقر در پارک علم و فناوری شهر سنندج است. حجم نمونه با توجه به محدود بودن جامعه، برحسب فرمول کوکران برابر با 170 نفر محاسبه و اِعمال شد. داده های موردنیاز از طریق ترکیب و تجمیع چندین پرسشنامه استاندارد با ملحوظ کردن اصلاحات صوری جمع آوری شده است. اعتبار محتوای عوامل احصاء شده با نظر خبرگان و سپس اعتبار سازه آزمون با استفاده از روش های تحلیل عاملی تأیید شد. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات جمع آوری شده از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج بیان گر تأیید تمامی فرضیه های پژوهش و تأثیر مثبت و معنی داری زمینه و معماری سازمانی بر توسعه دوسوتوانی فردی در جامعه آماری موردمطالعه است.