نسیم صالحی

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش هویت هوادار و اهمیت برنده شدن در خوشحالی از ناراحتی دیگران در هواداران تیم استقلال بود. این مطالعه، پژوهشی توصیفی ازنوع مدل معادلات ساختاری بود که دربین هواداران تیم استقلال انجام شد (تعداد = 450). برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسش نامه های هویت هوادار (وان و برانسکام، 1993؛ دالاکاس و ملانکن، 2012 ) با چهار سؤال، خوشحالی از ناراحتی دیگران (گربینگ و آندرسون، 1988؛ دالاکاس و فلیپ ملانکن، 2012؛ آنجل و همکاران، 2016) با سه سؤال و اهمیت برنده شدن (گربینگ و آندرسون، 1988) با سه سؤال در مقیاس پنج ارزشی لیکرت استفاده شد. برای بررسی روایی صوری پرسش نامه از نظرهای متخصصان (اساتید مدیریت ورزشی و بازاریابی)، برای بررسی روایی محتوایی از مدل لاشه (62/0 = CVR ) و برای بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی تأییدی و مدل معادلات ساختاری) استفاده شد. یافته ها نشان داد که هویت هوادار و اهمیت برنده شدن بر خوشحالی از ناراحتی دیگران اثر داشتند و مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار بود. می توان گفت که هویت هوادار (با تمرکز درون گروهی و دوری از سوگیری)، اهمیت برنده شدن و خوشحالی از ناراحتی دیگران (با تمرکز برون گروهی و دوری از بدنام کردن) باید یکدیگر را کامل کنند؛ بنابراین، قدرت روابط مشخص شده (چه مثبت چه منفی) بین آن ها، پیامدهای حامی گری را افزایش می دهد.

برای ارزیابی عوامل مرتبط با کاربرد فناوری اطلاعات در سازمان های ورزشی، 176 مدیر ستادی سازمان های ورزشی با استفاده از نمونه گیری تصادفی و براساس جدول کرجسای، به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسش نامه محقق ساخته در این زمینه پاسخ دادند. برای تعیین روایی صوری و محتوایی، از نظرهای متخصصان و برای تعیین روایی سازه، از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و برای تعیین پایایی، از آلفای کرونباخ استفاده شد. آمار توصیفی و استنباطی (رگرسیون چندمتغیری، تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل واریانس چندمتغیری) مناسب با استفاده از نرم افزار لیزرل نسخه 52/8 و اس.پی.اس.اس نسخه ۲۱ به کار برده شد. یافته ها نشان داد که سن، سابقه شغلی، مهارت در استفاده از رایانه و اینترنت، مهارت در زبان انگلیسی، عوامل فنی، محیطی، اقتصادی و نگرش با میزان استفاده از فناوری اطلاعات رابطه معناداری دارد. نتایج آزمون مانوا بین خرده مقیاس های موردنظر پژوهش در سازمان های ورزشی تفاوت معنا داری را نشان داد. تحلیل رگرسیون متغیرها نیز نشان داد که تمامی خرده مقیاس ها پیش بینی کننده های معنا داری برای کاربرد فناوری اطلاعات هستند. درنهایت، باید گفت که فناوری اطلاعات یکی از مهم ترین شاخص های پیشرفت سازمان ها به شمار می رود و بنابراین، فراهم آوردن شرایط مطلوب کاربرد آن باید جزو اولویت های سازمان ها قرار گیرد.

در دنیای امروز، توسعه فناوری های اطلاعاتی با هدف ایجاد تحول و پیشرفت در سازمان ضروری به نظر می رسد و آنچه در این تحول از اهمیت بالایی برخوردار است، آگاهی کارکنان از منابع اطلاعاتی و مهارت و یا سواد فناوری اطلاعات می باشد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی وضعیت سواد فناوری اطلاعات کارکنان سازمان های ورزشی است. بدین منظور، 176 مدیر و 194 نفر از کارشناسان ستادی این سازمان ها با استفاده از نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. یافته ها نشان می دهد که میزان سواد فناوری اطلاعات کارکنان سازمان های ورزشی در حد متوسط می باشد. علاوه براین، تفاوت معنا داری بین خرده مقیاس های سواد عمومی کامپیوتر در سازمان های ورزشی مشاهده می شود؛ به نحوی که سواد فناوری اطلاعات کارکنان فدراسیون های ورزشی، کمتر از وزارت ورزش و جوانان و اداره کل تربیت بدنی مدارس می باشد. همچنین، یافته ها بیانگر این هستند که تمامی زیرگروه های سواد عمومی کامپیوتر، پیش بینی کننده های معنا داری برای سواد کامپیوتری می باشند. درنهایت، باید گفت فناوری اطلاعات به عنوان یکی از مهم ترین شاخص های پیشرفت سازمان ها به شمار می رود و فراهم آوردن شرایط مطلوب جهت آشنایی بیشتر با آن و ارتقای سطح سواد عمومی فناوری اطلاعات کارکنان سازمان ها باید جزو اولویت های هر سازمان ورزشی باشد.

امروزه، استفاده از فناوری اطلاعات برای کلیه سازمانها ضروری و اجتناب ناپذیر است. از طرفی، استفاده از فناوری اطلاعات با موانع و چالش هایی همراه است؛ لذا، به منظور اولویت بندی موانع سازمانی و فنی کاربرد فناوری اطلاعات در سازمان های ورزشی ایران، نظرات 71 نفر از کارشناسان و مدیران سازمان های ورزشی از طریق پاسخگویی به پرسشنامه های محقق ساخته جمع آوری شد. روایی (صوری، محتوایی)پرسشنامه توسط متخصصانتأیید و پایایی آنها به خاطر نرخ ناسازگاری پرسشنامه ها که کمتر از (1/0) بود، تایید گردید. یافته ها نشان داد موانع سازمانی، اهمیت بیشتری از سایر موانع دارد. همچنین، مانع برنامه ریزی در بین موانع سازمانی، و مشکلات سختافزاری در میان گزینههای موانع فنی، اولویت اول را به خود اختصاص داده اند. در مجموع، در میان موانع سازمانی و موانع فنی، مانع برنامه ریزی بیشترین اهمیت را دارد. با توجه به یافته های پژوهش می-توان گفت مانع سازمانی، از مهم ترین موانع پیش روی کاربرد فناوری اطلاعات در سازمان های ورزشی ایران است؛ لذا، تدوین و توسعه برنامه های مناسب جهت رفع این مانع، ضروری و اجتناب ناپذیر می باشد.

به منظور ارائه الگوی اضطراب رایانه در سازمان های ورزشی ایران، تحقیقی از نوع همبستگی اجرا و تعداد 574 نفر از مدیران و کارشناسان، با استفاده از نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه های استاندارد اضطراب رایانه هاینس و همکاران (1987)، خودکارآمدی رایانه مورفی و همکاران(1989)، انگیزش پیشرفت هرمانس (1970)، اضطراب خصیصه ای اسپیلبرگر و همکاران (1983) و محقق-ساخته تجربه با رایانه بود که روایی محتوایی آن را گروهی از متخصصین صاحب نظر دانشگاهی مورد تأیید قرار دادند. برای تحلیل داده ها از تحلیل عاملی تأییدی و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان می دهند خودکارآمدی رایانه (39/0-) و بعد از آن تجربه کار با رایانه (19/0-) بیشترین اثر معکوس را بر پدید آمدن اضطراب رایانه می گذارد. با توجه به ضریب کلی تعیین (85/0R2=)، معادله ساختاری کاهش یافته (74/0R2=) و تبیین حدود 85% تغییرات اضطراب رایانه، می توان گفت مدل حاضر مدلی نسبتاً خوب و برازنده است که می توان به آن اتکا کرد.

به منظور بررسی نگرش مربیان ورزش های تیمی و انفرادی ج.ا.ا. نسبت به کاربرد علم و فناوری اطلاعات در ورزش، 132 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامة استاندارد نقش فناوری اطلاعات در ورزش لایبرمان، کاتز و سورنتینیو (2006) با سه بخش مختلف (الف) نگرش کلی مربیان نسبت به رایانه و فناوری، ب) اهمیت علم و فناوری در کسب تجربة مربیگری و ج) درک علم و فناوری در ورزش پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی تأییدی، t مستقل) استفاده شد. یافته ها نشان داد که مربیان نخبه داشتن ارتباط خوب با ورزشکاران و کسب مدال در مسابقات را به عنوان اهداف اصلی انتخاب کردند. بین دیدگاه های زن و مرد و مربیان ورزش های تیمی و انفرادی در مورد علم و فناوری تفاوت معناداری به دست نیامد. به نظر می رسد که مربیان نخبه نسبت به اهمیت کلی علوم ورزشی آگاهی داشته و در مورد استفاده از فناوری های ورزشی نگرش مثبتی دارند، ولی لزوماً این نگرش مثبت را حتی زمانی که از فناوری اطلاعات برای دیگر فعالیت ها استفاده می کنند، در عمل به محیط های ورزش رقابتی انتقال نمی دهند. در نهایت می توان گفت که نگرش نسبت به فناوری خیلی مثبت است، ازاین-رو پیدا کردن راهبردهایی برای ترغیب مربیان به استفادة عملی از دانش علمی و فناوری های موجود از ضروریات است.