آزیتا سلاجقه

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین استرس کرونا با انزوای تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر هشت بندی می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری؛ شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر متوسطه اول شهر هشت بندی به تعداد 1500 نفر (677 دختر و 823 پسر) می باشد و نمونه آماری بر اساس جدول مورگان شامل 306 نفر است که به روش نمونه گیری طبقه ای (138 دختر، 168 پسر) انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش؛ پرسشنامه استرس کرونا سلیمی و همکاران (1399) و انزوای تحصیلی دیلی و گرونت (2003) می باشد که پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای استرس کرونا 80/0 و برای انزوای تحصیلی 76/0 به دست آمده است. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که بین استرس کرونا با انزوای تحصیلی رابطه مثبت و معناداری در سطح 99 درصد وجود دارد. بنابراین، داشتن استرس بیش از اندازه می تواند بر احساس سلامت و خوشحالی دانش آموزان هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی اثر مخرب بگذارد که این احساسات بر انزوای تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد.

پژوهش حاضر به بررسی رابطه سبک زندگی اسلامی و هوش معنوی دبیران دوره ی دوم متوسطه شهرستان بافت می پردازد. این پژوهش از لحاظ هدف؛کاربردی و از لحاظ روش از نوع توصیفی – همبستگی است. جامعه آماری شامل تمام معلمان دوره ی دوم متوسطه شهرستان بافت در استان کرمان در سال تحصیلی 99- 98 است که حدود 140 نفر می باشند . بر اساس جدول مورگان تعداد نمونه 103 نفر برآورد گردید که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده، پرسشنامه ها بین نمونه آماری توزیع شد و 100 پرسشنامه تکمیل شد. در این پژوهش از 2پرسشنامه جهت جمع آوری اطلاعات استفاده گردید که عبارتند از پرسشنامه سبک زندگی اسلامی کاویانی (1388) ، و پرسشنامه هوش معنوی بدیع و همکاران(1389). برای انجام تجزیه و تحلیل آماری از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. نتایج این پژوهش بیانگر وجود رابطه معنی دار بین سبک زندگی اسلامی با هوش معنوی و مؤلفه های آن می باشد. با توجه به اینکه طرز زندگی و باورهای معلمان تاثیر زیادی بر کار آنها و درنتیجه در تعلیم و تربیت دانش آموزان دارد، پیشنهاد می شود که در استخدام و به کار گیری آنها شاخص ها و معیار های لازم برای سنجش این ویژگی ها در نظر گرفته شود.

هدف این مطالعه، تأثیر تقویت مهارت های رشد زبان، بر بهبود نارساخوانی دانش آموزان نارساخوان شهر کرمان بود. روش تحقیق حاضر، نیمه آزمایشی با طرح چند گروهی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماریدانش آموزان نارساخوان شهر کرمان در سال تحصیلی 98-1397 بودند که به مرکز مشاوره مراجعه می کردند. از این تعداد30 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند و در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. سپس مداخلات آموزشی تقویت رشد زبان برای گروه های آزمایشی طی 12 جلسه 45 دقیقه ای اجرا گردید. از هر دو گروه، پیش آزمون و پس آزمون گرفته شد. نتایج نشان داد روش های تقویت رشد زبان در مولفه های واج شناسی، رمزگشایی و شناخت کلمه، بهبود بلاغت و روانی کلام، بهبود درک مطلب و بهبود دست خط و املا نویسی موثر بوده است اما در مؤلفه تولید و خواندن حروف الفبا تاثیری نداشته است. به طور کلی، نتایج به دست آمده در مطالعه حاضر نشانگر اثربخشی تقویت رشد زبان در کودکان نارساخوان می باشد و می توان از مطالب مطرح شده در بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان مبتلا به نارساخوانی بهره گرفت.

پژوهش حاضر با هدف ارائه دیدگاه مدیران و متخصصان در مورد بین المللی سازی آموزش باز و از دور در ایران انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و در زمره پژوهش های توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری شامل مدیران، اعضاء هیئت علمی و دانشجویان دکتری برنامه ریزی آموزش از دور در سال تحصیلی 95-96 است. ابتدا با مطالعه ادبیات و نظرسنجی از خبرگان؛ مؤلفه های تأثیرگذار بر بین المللی سازی آموزش معرفی و جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که برای تأیید اعتبار مؤلفه ها با آزمون تی مستقل از 100 نفر خبره و برای روش دلفی جهت تأیید شاخص ها از 20 نفر خبره یا روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس و برای اجرای تحلیل عاملی 250 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. بر اساس اعتبارسنجی مؤلفه ها با توجه به اینکه پی مقدار سطح کفایت مطلوب در تمامی مؤلفه ها بیشتر از 05/0 است فرض صفر مورد تأیید قرار گرفت و 13 مؤلفه به عنوان ابعاد مؤثر معرفی شدند، سپس با استفاده از روش دلفی 41 شاخص با ضریب توافق کندال 58/0 معرفی شدند که از طریق تحلیل عاملی مورد تأیید قرار گرفتند و در انتها بر اساس داده های گردآوری شده؛ شاخص ها و مؤلفه های بین المللی سازی ارائه شد. در این پژوهش، سعی شده است زمینه ای فراهم شود تا با تدوین شاخص های غالب، گامی در جهت تحقق بین المللی سازی آموزش باز و از دور برداشته شود.

این پژوهش با هدف بررسی رابطة ابعاد هفت گانة هوش سازمانی و توانمندی های روان شناختی کارمندان انجام گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوة گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، کارمندان دانشگاه پیام نور استان کرمان شامل 392 نفر است. داده های حاصل از 173 پرسشنامه تحلیل شد. برای جمع آوری داده ها دو پرسشنامة هوش سازمانی آلبرخت مشتمل بر 49 گویه و پرسشنامة توانمندی روان شناختی مشتمل بر 15 گویه به کار گرفته شد. یافته های این پژوهش نشان داد طبق مدل تحلیل مسیر اثر مستقیم تمامی مؤلفه های هوش سازمانی بر توانمندی روان شناختی با احتمال 95 درصد مثبت و معنادار است. همچنین، با توجه به نتایج شاخص های نیکویی برازش، ریشة خطای میانگین مجذورات تقریب (089/0) و ریشة استاندارد شاخص نیکویی برازش (99/0) و شاخص تعدیل شدة نکویی برازش (97/0) نشان می دهند مدل از برازش نسبتاً مطلوبی برخوردار است. در نهایت، رابطة همة ابعاد هوش سازمانی و توانمندی های روان شناختی کارکنان مثبت و معنادار به دست آمد.

پوشش از جمله موضوعات حیات اجتماعی است که از گذشته تاکنون و در جوامع مختلف مورد عنایت بوده و درباره عوامل و زمینه های بروز آن تامل شده است. در این تحقیق، الگوی پوشش دانشجویان دانشگاه های دولتی، پیام نور و آزاد اسلامی (مورد شهر بافت) به تناسب محیط ـ موقعیت های مختلف ظهور آن بررسی شده است. دانشجویان مورد بررسی 180 نفر بودند که 9/38 درصد در دانشگاه دولتی، 3/38 درصد در دانشگاه پیام نور و 8/22 درصد در دانشگاه آزاد اسلامی تحصیل می کردند. این گروه با پاسخگویی به یک پرسشنامه، داده های لازم را ارائه کردند و داده ها با استفاده از روش های آماری مناسب تحلیل شدند. تحلیل داده ها نشان داد: در دانشگاه های مورد بررسی اقدام به پوشش ناهمنوا دارای فراوانی متفاوتی بوده و استفاده از الگوی پوشش ناهمنوا با «محیط» و «موقعیت»، رابطه مثبت معناداری با بروز رفتار داشته است؛ یعنی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بیش از دانشجویان دانشگاه پیام نور و دانشجویان دانشگاه پیام نور بیش از دانشجویان دانشگاه دولتی شهر بافت هنگام حضور در بازار برای خرید و یا حضور در نزد دوستان برای مهمانی از پوشش ناهمنوا استفاده کرده اند؛ اما هر سه گروه در دانشگاه به طور مشابه دارای پوشش همنوا بوده اند. در مجموع می توان گفت پوشش ناهمنوای دانشجویان به تناسب نوع رابطه ای که آنها با محیطِ رفتار دارند و به تناسب انتظاری که از محیط در آنها شکل می گیرد، تغییر می کند. در محیط های عمومی (فاقد کنترل و ناآشنا) که منافع فرد کمتر از سوی دیگران امکان تهدید دارد، الگوی ناهمنوا بیشتر است ولی در محیط های دانشگاهی (دارای کنترل و آشنا) این وضعیت کاهش می یابد. اما در محیط دانشگاهی نیز به تناسب نوع انتظاری که از تحصیل و دانشگاه وجود دارد، وضع رفتار پوششی متفاوت می شود. دانشجویی که در دانشگاه دولتی درس می خواند، انتظار بیشتری دارد که به محیط های کار مرتبط وارد شود تا دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی. به همین علت، تفاوت در میزان بروز رفتار ناهمنوا دیده می شود؛ با وجود این، حتی رفتار پوششیِ همنوای دانشجویان دانشگاه دولتی نیز با این پرسش مواجه است که تا چه میزان درونی شده است؟