حسن مشایخی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین استرس کرونا با انزوای تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر هشت بندی می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری؛ شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر متوسطه اول شهر هشت بندی به تعداد 1500 نفر (677 دختر و 823 پسر) می باشد و نمونه آماری بر اساس جدول مورگان شامل 306 نفر است که به روش نمونه گیری طبقه ای (138 دختر، 168 پسر) انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش؛ پرسشنامه استرس کرونا سلیمی و همکاران (1399) و انزوای تحصیلی دیلی و گرونت (2003) می باشد که پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای استرس کرونا 80/0 و برای انزوای تحصیلی 76/0 به دست آمده است. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که بین استرس کرونا با انزوای تحصیلی رابطه مثبت و معناداری در سطح 99 درصد وجود دارد. بنابراین، داشتن استرس بیش از اندازه می تواند بر احساس سلامت و خوشحالی دانش آموزان هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی اثر مخرب بگذارد که این احساسات بر انزوای تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد.