رابطه خشنودی شغلی و انگیزه پیشرفت با سلامت روان و مسولیت پذیری مربیان تربیتی زن آموزشگاههای اهواز (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه خشنودی شغلی و انگیزه پیشرفت با سلامت روان و مسئولیت پذیری مربیان تربیتی زن آموزشگاههای اهواز طراحی و اجرا شده است. در این تحقیق، خشنودی شغلی و انگیزه پیشرفت به عنوان متغیرهای پیش بین و سلامت روان و مسئولیت پذیری به عنوان متغیرهای ملاک برگزیده شده اند. نمونه تحقیق، 126 مربی تربیتی زن شاغل در نواحی چهارگانه آموزش و پرورش اهواز را شامل می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی از جامعه مربیان تربیتی زن آموزشگاههای اهواز انتخاب گردیده اند. فرضیه های این پژوهش عبارتند از: بین خشنودی شغلی و انگیزه پیشرفت مربیان تربیتی زن آموزشگاههای اهواز با سلامت روان و مسئولیت پذیری آنان رابطه وجود دارد. در این پژوهش از پرسشنامه شاخص توصیف شغل برای سنجش خشنودی شغلی، از پرسشنامه توصیف خود گیزلی برای سنجش انگیزه پیشرفت، از فهرست تجدیدنظر شده علائم روانی برای سنجش سلامت روان و از مقیاس مسئولیت پذیری پرسشنامه شخصیتی کالیفرنیا به منظور سنجش مسئولیت پذیری مربیان مذکور استفاده شد. پژوهش حاضر، تحقیقی بنیادی و کاربردی است و روش تحلیل داده ها، همبستگی است که در طی آن ضرایب همبستگی ساده و چندگانه بین متغیرهای پیش بین و متغیرهای ملاک محاسبه شده اند. همچنین همبستگی چند متغیری (دو متغیری) خشنودی شغلی و انگیزه پیشرفت با سلامت روانی، از همبستگیهای ساده هر یک از دو متغیر اول با متغیر آخر بیشتر بود. همچنین، همبستگی چند متغیری، (دو متغیری) خشنودی شغلی و انگیزه پیشرفت با مسئولیت پذیری، از همبستگیهای ساده هر یک از دو متغیر قبلی با متغیر بعدی، بیشتر بود.