افلاطون پژوهیِ فریدریش شْلِگِل: بیانِ امرِ نامتناهی در افلاطونِ رُمانتیک (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
افلاطون پژوهی در اواخرِ قرنِ هژدهم و اوایلِ قرنِ نوزدهم دستخوشِ تغییراتِ بنیادین شد. عمده ی این تغییرات در آلمان و با محوریتِ دو افلاطون شناسِ رمانتیک، فریدریش شلگل و فریدریش شلایرماخر رخ داد. این انقلابِ نظری البته پیشتر از این دو نفر، و با کسانی چون دیتریش تیدِمان و ویلهلم گُتلیب تِنِمان، آغاز شده بود، ولی با این شلگل و شلایرماخر به اوجِ خود رسید. گرچه افلاطون پژوهیِ شلگل نزدِ معاصران اش تا اندازه ی قابلِ توجّهی زیرِ سایه ی کارِ شلایرماخر رفت، نقشِ او در شکل گیریِ افلاطونِ رمانتیک و افلاطون پژوهیِ مدرن انکارناشدنی است. این نقش با تصحیح و چاپِ مکاتباتِ شلایرماخر توسطِ دیلتای روشن شد. برای شناختنِ سرشتِ افلاطون پژوهیِ مدرن و نیز شیوه ی نگرشِ رمانتیک ها به فلسفه، شناختِ نقشِ شلگل و تأثیرِ اندیشه های افلاطون پژوهانه ی او ضروری است. نوشته ی پیشِ رو به افلاطون شناسیِ شلگل اختصاص دارد و نخستین گام در این راستا در زبانِ فارسی است. برداشتِ شلگل از افلاطون همراستا با تلقیِ او از فلسفه ی آرمانی به طورِ کلی است. در اینجا، با رجوع به مستندات، نخست نقشِ شلگل در جنبشِ افلاطون پژوهیِ رمانتیک و راه اندازیِ پروژه ی ترجمه ی همه ی نوشته های افلاطون به آلمانی بررسی و تشریح می شود. سپس به عناصرِ فلسفیِ تفسیرِ رمانتیک از افلاطونِ پرداخته می شود. این عناصر عبارتند از: اندیشه ی گسترشِ درونیِ فلسفه ی افلاطون، نادستگاه مند بودنِ فلسفه ی افلاطون، و نیز فهم ناپذیر یا بیان ناپذیر بودنِ کلّ یا واقعیت. سپس سه مساهمتِ اساسیِ شلگل در افلاطون پژوهی بررسی می شوند، که عبارتند از: برجسته کردنِ آیرونی، ارائه ی نظریه ای برای ترتیب و تعیینِ اصالتِ محاوره های افلاطون، و نیز داوری اش در موردِ «آموزه های نانوشته ».Friedrich Schlegel’s Plato Scholarship: Expression of the Infinite in Romantic Plato
In the late eighteenth and early nineteenth centuries, Plato scholarship underwent fundamental changes. Most of these took place in Germany, centered on the two Romantic Plato scholars, Friedrich Schlegel and Friedrich Schleiermacher. This theoretical revolution had already begun before these two, with the likes of Dietrich Tiedemann and Wilhelm Gottlieb Tennemann, but it culminated with Schlegel and Schleiermacher. Although Schlegel’s Plato scholarship was largely overshadowed by Schleiermacher’s work, his role in shaping romantic Plato and modern Plato is undeniable. This role was revealed by Dithery’s edition of Schleiermacher's correspondence (Aus Schleiermacher’s Leben). To understand the nature of modern Plato, as well as the Romantic view of philosophy, it is necessary to recognize the role of Schlegel and the influence of his Plato scholarship. The following article is devoted to Schlegel’s understanding of Plato, which will be shown to be in line with his view of the ideal of philosophy in general. Relying on the documents, we first examine Schlegel’s role in the Romantic movement of Plato studies and in launching the massive project of translating all Plato's writings into German. The philosophical elements of the Romantic interpretation of Plato are then addressed. These elements are the idea of the inner expansion of Plato’s philosophy, its asystematic nature, and the incomprehensibility or ineffability of the infinite, the reality. Three of Schlegel’s main contributions to Plato studies are then emphasized: the idea of irony, his theory for the order and authenticity of Plato’s dialogues, and his view on the “unwritten doctrines”.
تبلیغات
