بررسی ماهیت و آثار الگوی سلب تابعیت جمهوری اسلامی ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
داشتن تابعیت حق هر شهروند بوده که در اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن اشاره شده است. گاه کشورها به عنوان مجازات، از اتباع مجرم خود سلب تابعیت می نمایند. این پژوهش به روش اسنادی- تحلیلی-توصیفی انجام شد. سوال پژوهش اینکه ماهیت و آثار الگوی خاص جمهوری اسلامی ایران در خصوص سلب تابعیت چیست؟ چنین فرض شده که الگوی مذکور بر پایه اصول ولایت فقیه، کاملا با اصول بنیادی حقوق بین الملل تطابق دارد. چنین بیان شد که حسب تفسیر موسع از ماده 41 قانون اساسی، دولت با یکی از دو شرط تابعیت مضاعف یا درخواست خود فرد، حق سلب تابعیت دارد و این حق به معنای اختیار دولت است و نه الزام به آن. در سکوت قانون، دولت جمهوری اسلامی ایران این الگو را در رویه اجرایی قرار داد که باوجود داشتن اختیار نسبت به سلب تابعیت معاندین، نه تنها نسبت به آن اقدام ننماید، بلکه امکان عفو را نیز در نظر گیرد. نتیجه اینکه به علت همسوئی این الگو با اصول حقوق بین الملل، اجرای آن موجب تقویت اعتبار سیاسی جمهوری اسلامی در سطح جهان گردیده و اعتماد به توافق با دولت را در آینده افزون می-کند. اثر مطلوب این رویه این بود که گروه های معاند گاه از داخل موجب فروپاشی شده که این مهم گامی مهم در جهت تأمین امنیت کشور تلقی می شود.Investigating the nature and effects of the pattern of deprivation of citizenship of the Islamic Republic of Iran
Citizenship is a right of every citizen as enshrined in the Universal Declaration of Human Rights. Sometimes countries deprive their criminal nationals of their citizenship as punishment. This research was conducted by documentary-analytical-descriptive method. Research question: What is the nature and effects of the specific model of the Islamic Republic of Iran regarding deprivation of citizenship? It is assumed that this model, based on the principles of Velayat-e-Faqih, is fully consistent with the fundamental principles of international law. It was stated that according to the broad interpretation of Article 41 of the Constitution, the state has the right to revoke citizenship with one of the two conditions of dual citizenship or at the request of the individual, and this right means the authority of the state and not the obligation to it. In the silence of the law, the government of the Islamic Republic of Iran has put this model in the executive procedure, which, despite having the authority to deprive the dissidents of their citizenship, not only does not take action against it, but also considers the possibility of amnesty. As a result, due to the alignment of this model with the principles of international law, its implementation strengthens the political credibility of the Islamic Republic in the world and increases confidence in the agreement with the government in the future. The positive effect of this practice was that dissident groups sometimes disintegrated from within, which is considered an important step towards ensuring the security of the country.
تبلیغات
