تدوین مدل علّی بهزیستی ذهنی بر پایه جهت گیری دینی با واسطه گری امیدواری، اضطراب مرگ و معنای زندگی
آرشیو
چکیده
پژوهش های پیشین گویای رابطه مثبت دین، معنویت، و دینداری با بهزیستی و سلامت روانی است. پژوهش حاضر به بررسی چگونگی رابطه دین با بهزیستی ذهنی می پردازد. این پژوهش به برازش یک مدل علّی بهزیستی ذهنی بر اساس دین می پردازد که در آن، دین از طریق امید، هدف در زندگی، و اضطراب مرگ بر شاخص های بهزیستی ذهنی اثر غیرمستقیم دارد. ۴۷۲ دانشجو به این پرسشنامه ها پاسخ دادند: «مقیاس شادی فاعلی»، «مقیاس رضایت از زندگی»، «مقیاس حرمت خود روزنبرگ»، «مقیاس تجدید نظر شده جهت گیری دینی»، «آزمون هدف در زندگی»،« مقیاس امیدواری»، و «مقیاس اضطراب مرگ تمپلر». یافته ها نشان داد شاخص های دینداری با شادی، رضایت از زندگی، حرمت خود، امیدواری، و هدف در زندگی رابطه مثبت دارند. رابطه دینداری برونی فردی با اضطراب مرگ مثبت بود. نتایج تحلیل مسیر، برازش مدل پیشنهادی را تائید کرد. به طور خاص، نقش های واسطه ای دو متغیر امید، و هدف در زندگی در رابطه دین با بهزیستی ذهنی تائید شدند. تلویحات نظری یافته های پژوهش به بحث گذاشته شد.Constructing a Causal Model of Subjective Well-Being by Religious Orientation Through Hope, Death Anxiety, and Meaning in Life as Mediators
Previous research has shown positive relations of religion, religiosity, and spirituality to happiness, life satisfaction, well-being and mental health. Current study investigates how religion relates to subjective well-being (SWB). This study addresses a causal model of SWB by religion in which religion indirectly through hope, purpose in life, and death anxiety affects indicators of SWB. 472 college students completed the following questionnaires: “Subjective Happiness Scale”, “Satisfaction with Life Scale”, “Rosenberg’s Self-esteem Scale”, “Religious Orientation Scale-Revised”, “Purpose in Life Test”, “Hope Scale”, and “Templer’s Death Anxiety Scale”. Results showed that religiosity scales were positively correlated to happiness, life satisfaction, self-esteem, hope, and purpose in life. Extrinsic personal religiosity was positively related to death anxiety. Path analysis confirmed the goodness of fit of the proposed model. Particularly the mediating roles of hope and purpose in life in the relations of religion to SWB were verified. Theoretical implications of the findings were discussed.
تبلیغات
