نسبت فضائل الهیات مسیحی و فلسفی در حکمت متعالیه ملاصدرا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی نسبت میان فضائل فلسفی و الهیاتی در حکمت متعالیه ملاصدرا می پردازد. اندیشمندان مسیحی سه فضیلت 1-ایمان، 2-عشق و 3-امید را به عنوان فضائل الهیاتی به فهرست چهار فضیلتِ اصلی فلاسفه یعنی 1-حکمت، 2-شجاعت، 3-اعتدال (عفت) و 4-عدالت افزودند. ملاصدرا فضیلت اصلی و غائی را ایمان و فضائل چهارگانه معروف را در حکم صراط و وسیله ای می داند که زمینه را برای معرفت و تقرب به خدا فراهم می کند. فضیلت ایمان در اصل از سنخ معرفت و بالاترین مرتبه آن یقین است اما ایمانی که در قلب رسوخ کند، همراه با عشق و اخلاص است. بدین سان فضیلت ایمان در ساحت احساسات به تحقق فضیلت محبت و در ساحت اراده به فضیلت امید (توکل، تسلیم، و در نهایت انقطاع الی الله) در انسان مومن می انجامد. نتیجه آن که ملاصدرا با تبیین نقش برتر و هدایت کننده فضیلت ایمان، از پیروی فیلسوفان یونان و پیروان آنان جدا می شود.The Relation between Virtues of Christian Theology and Philosophy in the Transcendent Philosophy of Mullā Ṣadrā
Using a descriptive-analytical method, this article investigates the relationship between philosophical and theological virtues in the transcendent philosophy developed by Mullā Ṣadrā. Christian theorists added three theological virtues: (1) faith, (2) love and (3) hope to the list of the four main virtues of philosophers, i.e. (1) wisdom, (2) courage, (3) moderation (chastity) and (4) justice. Mullā Ṣadrā contends that faith is the main and ultimate virtue and the famous four virtues are the path and means that can provide the basis for knowledge and closeness to God. The virtue of faith may be regarded as a sort of knowledge and its highest level is certainty; but faith that is strengthened in the heart is accompanied by love and sincerity. Accordingly, the virtue of faith leads the faithful to the virtue of love within the scope of emotions, and to the virtue of hope (trust, surrender, and finally attachment exclusively to God) within the scope of will. Hence, explaining the superior and guiding role of the virtue of faith, Mullā Ṣadrā separates himself from the Greek philosophers and their advocates.
Philosophical virtues , theological virtues , transcendent philosophy , Mullā Ṣadrā,
تبلیغات
