تحلیل نوپراگماتیستی ریچارد رورتی از «خودآفرینی» در فلسفه تعلیم و تربیت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در این مقاله سعی داریم نشان دهیم که در قرن حاضر یکی از نظریه پردازان حیطه فلسفه تعلیم و تربیت ریچارد رورتی، فیلسوف نئوپراگماتیست آمریکایی، با نقد تفکر فلسفی گذشته درباره تعلیم و تربیت به مساله «خودآفرینی» به عنوان هسته مرکزی تعلیم و تربیت در عصر حاضر تأکید دارد. از نظر این فیلسوف هدف آموزش در مدارس و دانشگاه ها و مراکز آموزشی این است که کمک کند فرد دست به خودآفرینی زند. از نظر این فیلسوف تعلیم و تربیت در مراکز آموزشی مخصوصاً در آمریکا بطور کلی به دو قسمت تقسیم می شود. در مرحله پیش دانشگاهی و مدارس به فرد اجتماعی شدن را یاد می دهند و در مرحله دانشگاهی و آکادمیک فرد یادمی گیرد که به خودآفرینی دست زند و تصویری که در دوره قبلی آموزش پیش از دانشگاه داشته به زیر سوال ببرد. رورتی برای تحلیل مفهوم کلیدی خودآفرینی از اندیشه های به روزشده جان دیویی و فوکو و نیچه و حتی هایدگر استفاده می کند تا نشان دهد که فلسفه تعلیم و تربیت معاصر در قرن حاضر نیاز دارد این مفهوم را در کانون تحلیل خود قرار دهد.Richard Rorty's neopragmatist analysis of "self-creation" in the philosophy of education
In this article, we try to show that in the present century, one of the theorists in the field of philosophy of education and training, Richard Rorty, the American neopragmatist philosopher, by criticizing the past philosophical thinking about education and training to the issue of "self-creation" as the central core of education and training in the era the present emphasizes. According to this philosopher, the purpose of education in schools, universities and educational centers is to help a person to create himself. According to this philosopher, education in educational centers, especially in America, is generally divided into two parts. In the pre-university stage and schools, a person is taught to socialize, and in the university and academic stage, a person learns to engage in self-creation and to question the image he had in the previous period of pre-university education. To analyze the key concept of self-creation, Rorty uses the updated thoughts of John Dewey, Foucault, Nietzsche and even Heidegger to show that the philosophy of contemporary education in the current century needs to place this concept in the center of its analysis.
تبلیغات
