اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عملکرد جنسی و ایمنی هیجانی در مردان دارای بیماری قلبی عروقی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عملکرد جنسی و ایمنی هیجانی در افراد دارای بیماری قلبی عروقی بود. روش پژوهش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش بیماران قلبی عروقی شهر اصفهان در سال 1401 بود که تعداد 34 نفر از بیماران با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 17 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه عملکرد جنسی مردان روزن (2004) و پرسشنامه ایمنی هیجانی بود. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در 9 جلسه 90 دقیقه ای و به صورت یکبار در هفته اجرا و گروه کنترل در انتظار درمان قرار گرفتند. داده ها با استفاده روش آماری تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرنی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان فراتشخیصی بر مولفه های عملکرد جنسی و ایمنی هیجانی در بیماران قلبی عروقی بود (001/0>P). همچنین نتایج نشان داد در مرحله پیگیری نیز این تاثیرات پایداری خود را حفظ کرده بود (001/0>P). نتیجه گیری: بنابراین از هر دو مداخله می توان جهت بهبود مولفه های عملکرد جنسی و ایمنی هیجانی بیماران قلبی عروقی و ارتقاء کیفیت زندگی آن ها استفاده نمود.The effectiveness of treatment based on acceptance and commitment on sexual performance and emotional safety in men with cardiovascular disease
Aim: The aim of the research was to determine the effectiveness of the treatment based on acceptance and commitment on sexual performance and emotional safety in people with cardiovascular disease. Method: The research method was quasi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group and a two-month follow-up phase. The statistical population of the study was cardiovascular patients in Isfahan city in 2022, and 34 patients were selected using the purposive sampling method and randomly assigned to one experimental group and one control group (17 people in each group). The research tools were Rosen's Male Sexual Performance Questionnaire (2004) and Emotional Safety Questionnaire. Treatment based on acceptance and commitment was implemented in 9 sessions of 90 minutes once a week and the control group was waiting for treatment. The data were analyzed using the statistical method of mixed analysis of variance and Bonferroni post hoc test. Results: The results showed that the effectiveness of treatment based on acceptance and commitment and transdiagnostic treatment was on the components of sexual function and emotional safety in cardiovascular patients (P<0.001). Also, the results showed that these effects had maintained their stability in the follow-up phase (P<0.001). Conclusions: Therefore, both interventions can be used to improve the components of sexual function and emotional safety of cardiovascular patients and improve their quality of life.