آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۹

چکیده

این پژوهش با هدف تعیین تاثیر درمان هیجان مدار فردی و زوجی بر شیوه های مقابله با تغییرات پیش از قاعدگی انجام شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس-آزمون با سه گروه آزمایشی و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی زنان متاهل در شهر تهران تشکیل دادند که از این جامعه تعداد 53 نفر با روش در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب و در سه گروه (دوگروه آزمایش و یک گروه کنترل) به صورت تصادفی جایگزین شدند. یافته های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه شیوه های مقابله با تغییرات پیش از قاعدگی(رید و همکاران،۲۰۱۴) در سه نوبت پیش آزمون و پس آزمون و آزمون پیگیری مورد جمع آوری قرار گرفت و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که درمان های هیجان مدار فردی و زوج درمانی هیجان مدار درگروههای آزمایش درمراحل پس آزمون نسبت به گروه کنترل موجب افزایش راهبردهای مقابله ای با تغییرات پیش از قاعدگی شده است و این افزایش در طول زمان پایدار بوده است. همچنین نتایج نشان داد بین اثربخشی درمان های هیجان مدار فردی و زوج درمانی هیجان مدار بر مولفه های راهبردهای مقابله ای تفاوت معنادار وجود دارد به طوری که زوج درمانی بر افزایش "مولفه حمایت اجتماعی و برقراری روابط" نسبت به درمان فردی تأثیر بیشتری داشته و از طرف دیگر درمان هیجان مدار فردی بر مولفه های "مراقبت از خود" و "اجتناب ازآسیب" نسبت به زوج درمانی اثربخشی بیشتری داشته است.

Comparison of the effect of individual and couple emotion focoused therapy on coping with postmenstrual changes in women with premenstrual disorder

Prevalence of premenstrual syndrome in society and its effects on individual and social functioning of patients, and considering the important individual and social role of women in society, this study aims to determine the effect of individual and couple emotional therapy on coping methods. Postmenstrual changes were performed. The research design was quasi-experimental pre-test and post-test with three experimental groups and control group. The statistical population of the study consisted of all married women in Tehran. From this population, 53 people were selected as a statistical sample by the available method and were randomly replaced in three groups (two experimental groups and one control group). The required findings were collected using a questionnaire on coping with premenstrual changes (Reid et al., 2014) in three rounds: pre-test, post-test and follow-up test, and using size analysis of variance test. Repeated capture was analyzed. Findings showed that individual emotion-oriented therapies and couple-emotion-oriented therapies in the experimental groups in the post-test stages compared to the control group increased coping strategies with premenstrual changes and this increase was stable over time. The results also showed that there is a significant difference between the effectiveness of individual emotion-oriented therapies and emotion-oriented couple therapy on the components of coping strategies. "Self-care" and "avoidance of harm" have been more effective than couple therapy.

تبلیغات