بررسی بازنمایی فرهنگی زنان در حوزه اختلالات روانی در دهه نود سینمای ایران: روش تحلیل گفتمان، رویکرد پدام (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: زنان و مسائل مربوط به آنان در سالهای اخیر بیش از گذشته مورد توجه رسانه ها قرارگرفته است. همچنین توجه به موضوع «اختلالات روانی در زنان»، به عنوان پدیده ای چندوجهی و امری فرهنگی-اجتماعی، یکی از پرچالش ترین موضوعات قابل بررسی در سینما و تلویزیون است؛ لذا مقاله حاضر برآن است تا از میان گفتمان های موجود در این حوزه، رویکرد فرهنگی بازنمایی شده در فیلم های دهه نود سینمای ایران را استخراج نماید. روش پژوهش: روش استفاده شده جهت بازنمایی فرهنگی اختلالات روانی در این پژوهش تحلیل گفتمان با رویکرد «پدام» است. یافته ها: نتایج این تحلیل نشان می دهد که کارگردانان برای کاراکترهای دارای اختلال روانی در فیلم های خود، ویژگی های مشترکی چون زنانی ضعیف، ناتوان و درمانده، رفتار نامتعارف، بی اعتمادی این افراد نسبت به دیگران و عدم توانایی برقراری تعامل سالم و همچنین نوعی تنهایی و جدا افتادگی این افراد از جامعه را به عنوان مشخصه های فرهنگی جهت بازنمایی انتخاب کرده اند. نتیجه گیری: موضوع "اختلال روانی در زنان" برای به تصویر کشیدن بیش از پیش آسیب پذیرتر بودن زنان در جامعه امروز ایران، به عنوان گفتمان اصلی فیلم ها بازنمایی شده است. این گفتمان حاکم همسو با نظریه روان درمانی فمینیسم است.A Study of Women's Cultural Representation in the Field of Mental Disorders in the Nineties of Iranian Cinema: Discourse Analysis Method, Padam Approach
How to Cite This Article: Azad, M., Aghili, S. V., Taghva, A., & Rahmanzadeh, A. (2023). A Study of Women's Cultural Representation in the Field of Mental Disorders in the Nineties of Iranian Cinema: Discourse Analysis Method, Padam Approach. Aftj , 3(5): 597-613 © 2023 by the authors. Licensee Iranian Association of Women’s Studies, Tehran, Iran. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0 license) (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) Aim: Women and their issues have received more media attention in recent years. Also, considering the issue of "mental disorders in women", as a multifaceted phenomenon and a socio-cultural issue, is one of the most challenging issues in cinema and television; Therefore, the present article intends to extract the cultural approach represented in the films of the nineties of Iranian cinema from the existing discourses in this field. Method: The method used for cultural representation of mental disorders in this study is discourse analysis with "PDAM" approach. Results: The results of this analysis show that directors for characters with mental disorders in their films have common characteristics such as weak, helpless and helpless women, unusual behavior, distrust of others and the inability to interact healthy and They have also chosen a kind of loneliness and isolation from society as cultural characteristics to represent. Conclusion: The subject of "mental disorder in women" is portrayed as the main discourse of the films in order to portray women as more vulnerable in today's Iranian society. This dominant discourse is in line with the psychotherapeutic theory of feminism.
تبلیغات
