تدوین مدل ساختاری فرسودگی شغلی بر اساس تکنو استرس، با توجه به نقش میانجی ویژگی های روان شناختی (تعهد سازمانی و حمایت اجتماعی ادراک شده) بر معلمان در زمان تدریس های مجازی دوران شیوع کووید19 (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: فرسودگی شغلی معلمان ناشی از تکنواسترس یا استرس تکنولوژی در زمان تدریس های مجازی دوران شیوع کووید ۱۹ از جمله آسیب های نوین جامعه جهانی به حساب می آید. هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل ساختاری فرسودگی شغلی بر اساس تکنواسترس با نقش واسطه ای ویژگی های روانشناختی تعهد سازمانی و حمایت اجتماعی ادراک شده بود. روش تحقیق: جامعه ی آماری شامل معلمان مقطع ابتدایی شهرستان فریدونشهر بودند که در دوران شیوع کرونا به صورت آنلاین تدریس داشتند؛ که از بین آن ها ۸۴ نفر با شیوه ی نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ی استاندارد فرسودگی شغلی مسلش(1981)، پرسشنامه ی تکنواسترس طرفدار و همکاران (2008)، پرسشنامه ی حمایت اجتماعی ادراک شده زمن و همکاران (1998) و پرسشنامه ی تعهد سازمانی آلن و مایر(1990) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای 23AMOS و 23SPSS بهره گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تکنواسترس به طور مستقیم نقش معنادار در پیش بینی فرسودگی شغلی دارد، ولیکن تکنواسترس سهم معناداری در پیش بینی فرسودگی شغلی با میانجی گری حمایت اجتماعی ادراک شده و تعهد سازمانی ندارد. همچنین نتایج نشان داد که جنسیت افراد، سابقه تدریس افراد بر فرسودگی شغلی آن ها به طور معنی دار تأثیر ندارد. از سوی دیگر، مشخص گردید که تفاوت معناداری بین میانگین فرسودگی شغلی در افراد با سنین مختلف وجود داشته است. بنابراین سن افراد بر فرسودگی شغلی آن ها به طور معنی دار تأثیر دارد.Development Of A Structural Model Of Job Burnout Based On Thechnostress, Considering The Mediating Role Of Psychological Factors ( Organizational Commitment And Perceived Social Support) Among Teachers During The Covid-19 Pandemic
Introduction: Job burnout in teachers caused by technostress or technology-related stress during the virtual teaching period of COVID-19 pandemic is one of the new global societal damages. The aim of this study was to develop a structural model of job burnout based on technostress with the mediating role of psychological characteristics, organizational commitment, and perceived social support. Research Method: The statistical population consisted of elementary school teachers in the city of Ferdowsi who were teaching online during the COVID-19 pandemic and 84 of them were selected as the available sample using the sampling method. To collect data, the Maslach Burnout Inventory (1981), the Technostress Supporters and Colleagues Questionnaire (2008), the Perceived Social Support from Friends and Colleagues Questionnaire (1998), and the Allen and Meyer Organizational Commitment Questionnaire (1990) were used. The collected data were analyzed using 23AMOS and 23SPSS software. Results: The results showed that perceived social support and job commitment did not have a significant mediating role in predicting job burnout. Therefore, it can be concluded that technostress directly plays a significant role in predicting job burnout, but technostress does not have a significant contribution to predicting job burnout with the mediating role of perceived social support and organizational commitment. Additionally, the results indicated that gender and teaching experience did not have a significant effect on job burnout. However, there was a significant difference between the average job burnout in individuals of different ages. Hence, age has a significant effect on job burnout.