Model of Hope in Breast Cancer Patients after Surgery (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
Objective: The present study determined the fit of hope model based on spiritual health, body image, family support, and health locus of control mediated by social comparison in patients with postoperative breast cancer. Method: The sample of the study included 400 women selected using the purposive sampling method from patients with breast cancer who after surgery referred to Imam Khomeini Hospital in Tehran in the spring and summer of 2021. Data collection tools included Gibbons and Buunk's Social Comparison Orientation Scale (1993), Khodapnahi et al.'s Social Support Questionnaire (2009), Schneider Hope Scale (1991), Paloutzian and Ellison's Spiritual Well-Being Scale (1982), Cash, Winstead, and Janda's Body Image Questionnaire (1985), and Wallston et al.'s multidimensional Health Locus of control scales (1978). Results: The hope model based on spiritual health, body image, family support, and health locus of control mediated by social comparison in postoperative breast cancer patients had a good fit. Also, spiritual health (r = 0.48), body image (r = 0.46), family support (r = 0.37), and health locus of control (r = 0.23) had a direct correlation and indirect effect on the variable of hope mediated by social comparisons. Conclusion: In order to increase the hope as the inner force needed to fight breast cancer, we can improve the quality of spiritual health, positive body image, family support, source of health control, and social comparison.مدلسازی امید در بیماران مبتلا به سرطان پستان بعد از عمل جراحی
مقدمه: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی- همبستگی است که به روش مدل یابی معادلات ساختاری و با هدف تعیین میزان برازش مدل امید براساس سلامت معنوی، تصویر بدن، حمایت خانواده و منبع کنترل سلامتی با میانجیگری مقایسه اجتماعی در بیماران مبتلا به سرطان پستان بعد از عمل جراحی انجام گرفت. روش: نمونه این پژوهش شامل 400 زن بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از بین بیماران مبتلا به سرطان پستان بعد از عمل جراحی که بهار و تابستان 1400 به بیمارستان امام خمینی تهران مراجعه می نمودند، انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس جهت گیری مقایسه اجتماعی گیبونز و بانک (۱۹۹۹)، پرسشنامه حمایت اجتماعی خداپناهی و همکاران (۱۳۸۸)، مقیاس امید اشنایدر (1991)، مقیاس بهزیستی معنوی پالوتزین و الیسون (1982)، پرسشنامه تصویر بدنی کش، وینستد و جاندا (1985)، مقیاس چندوجهی منبع کنترل سلامت والستون و همکاران (1978) بود. یافته ها: مدل امید براساس سلامت معنوی، تصویر بدن، حمایت خانواده و منبع کنترل سلامتی با میانجیگری مقایسه اجتماعی در بیماران مبتلابه سرطان پستان بعد از عمل جراحی از برازش خوبی برخوردار بود و سلامت معنوی (48/0=r)، تصویر بدن (46/0=r)، حمایت خانواده (37/0=r)، و منبع کنترل سلامتی (23/0=r) همبستگی مستقیم، و همچنین اثر غیرمستقیم با میانجیگری مقایسه های اجتماعی با متغیر امید داشتند. نتیجه گیری: برای افزایش امید که نیروی درونی مورد نیاز برای مبارزه با سرطان سینه است، می توان کیفیت سلامت معنوی، تصویر مثبت بدن، حمایت خانواده، منبع کنترل سلامتی و مقایسه اجتماعی را بهبود داد.
زیستی- روانی- اجتماعی ،سرطان پستان ،امید ،ماستکتومی،