تحلیل استراتژیک توسعه گردشگری پایدار بر اساس مدل ماتریس داخلی و خارجی و تعیین راهبرد SWOT (مطالعه موردی: تالاب شادگان) (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
ژئومورفوسایت ها توان تبدیل به مراکز گردشگری را دارند. تالاب شادگان به دلیل شرایط آب و هوایی مناسب در فصل زمستان و بهار، پذیرای گردشگران بی شماری است. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی توانمندی های گردشگری تالاب شادگان و ارائه راهبرد استراتژیک گردشگری می باشد. این تحقیق با استفاده از مدل swot، پرسشنامه ها بر اساس طیف لیکرت تنظیم و با نظرات کارشناسان محیط زیست و گردشگران تکمیل و آنالیز شد. ابتدا در مرحله اول عوامل داخلی (IF) یعنی نقاط ضعف و قوت و در مرحله بعدی عوامل خارجی (EFE) یعنی فرصت ها و تهدید ها شناسایی و در مرحله آخر، این عوامل وزن دهی شدند. نتایج نشان داد که از عوامل خارجی، نقاط تهدید با وزن 52/2 و از عوامل داخلی نقاط ضعف با وزن 39/3 بیشترین اوزان را به خود اختصاص داده اند. راهبرد استراتژیک این تالاب یک راهبرد رقابتی از نوع حداکثر- حداقل (wo) به دست آمد که بایستی مسئولین امر، با بهره جستن از فرصتها، نقاط ضعف را کاهش یا از بین ببرند.Strategic Analysis of Sustainable Tourism Development using the Internal and External Matrix Model and Determination of SWOT Strategy: A Case Study of Shadgan Wetland
Geomorphosites possess the potential to evolve into tourist destinations. Shadgan Wetland, benefiting from favorable weather conditions during winter and spring, attracts numerous tourists. This research aims to evaluate the tourism capabilities of Shadgan Wetland. The opinions of environmental experts and tourists were analyzed using the SWAT model and a Likert-scale questionnaire. The study involved three stages: identification of internal factors (IF) or strengths and weaknesses, identification of external factors (EFE) or opportunities and threats, and assigning weights to these factors. The results indicate that among the external factors, threats carry the highest weight of 2.52, while weaknesses have the highest weight of 3.39 among the internal factors. The strategic approach for this wetland entails a competitive strategy of maximum-minimum (wo) type, whereby officials should aim to capitalize on opportunities and mitigating or eliminating weaknesses.