«جلوه عرفانی امام علی (ع) در «گنج الله» فانی خویی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سید میرزا حسن زنوزی (1225-1172 ق) دیوانی موسوم به «گنج الله» دارد که در آن با دیدگاهی عرفانی به شخصیت امام علی (ع) نگریسته است. آن امام همام پیشوای عارفان و سرچشمه آموزه های آنان به شمار می آید که این امر در دیوان فانی خویی به خوبی جلوه گر شده است، یعنی موضوع اصلی سروده های او آموزه های عرفان اسلامی است و تکیه اصلی او در این مضامین به تفسیر باطن گرایانه و عرفانی از جایگاه مولای متقیان در حوزه معنویت می باشد. اشعاری که درباره آن پیشوای الهی سروده در دو نکته ایمان حقیقی و خلوص باطنی و عمل صالح و مراحل خودسازی و در نهایت تربیت انسان کامل قابل مطالعه است، در مجموع این آموزه ها را جهت الگوگیری مطرح می نماید و به تحلیل های دقیقی از حقایقِ معنویِ ایشان اشاره می نماید.Mystical Aspect Of Imam Ali in FaaniKhoyee’s “Ganjallah”
Seyyed Mirza Hassan Zenouzi, 1172-1225 AH, owns a divan called “Ganjallah” in which the character of Imam Ali is viewed mystically. That prominent Imam is assumed to be the leader of mysticism and the source of its trainings, which per se it is well illustrated in FaaniKhoyee’s divan. In other words, the major subject of his compositions include his Islamic mystical teachings. And his essential reliance in this theme in an interisical and mystical comment on the status of the Imam is on spirituality. The poems composed on him are worth studying on two aspects of real faith and internal purity and good action and self-making stages, and finally breeding perfect man. In general, these kinds of teachings are referred for the purpose of role modelling and to make an accurate analysis of his spiritual realities.
تبلیغات
