آرشیو

آرشیو شماره ها:
۹۰

چکیده

برخی از فرقه نگاران برای معرفی و بررسی فرقه های مسلمان، حدیث افتراق را مبنای نگارش قرار داده اند و به دنبال اثبات هفتاد و سه فرقه اسلامی مطابق با حدیث افتراق بوده اند. اما برخی دیگر هیچ توجهی به حدیث افتراق نداشته و علت انشعاب فرقه ها را در اختلاف عقاید و مبانی دینی آن ها جست وجو کرده اند. این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی به دنبال پاسخ به این پرسش است که آیا این حدیث در شکل گیری فرقه نگاری اسلامی نقش داشته است؟ بدین منظور، نوشته حاضر با گزینش و واکاوی دو کتاب اوائل المقالات از شیخ مفید (د.413ق) و بیان الادیان از ابوالمعالی محمد حسینی علوی (د.485ق) نشان داده است که منابعی همچون بیان الادیان متأثر از این حدیث و بر پایه آن تدوین شده اند و در منابعی مانند اوائل المقالات معیارهای دیگری مد نظر بوده و به این حدیث توجهی نشده است.

The Effect of Hadith e- Efteraq on the Development of Islamic Sectarianism until the Fifth Century After Hijrah

Some sect writers have regarded Hadith e- Efteraq (Separation) as the basis of their writing to introduce and inspect Muslim sects and have sought to prove seventy-three Islamic sects in accordance with Hadith of Separation. Nonetheless, some others have disregarded this hadith and looked for the reason of the division of the sects in the differences in their religious beliefs and foundations. This article seeks to answer the question of whether this hadith played a role in the development of Islamic sectarianism through the descriptive and analytical method of research. For this purpose, the present article has studied two books of Ava’el al- Maqalat compiled by Sheikh Mufid (413 A. H) and Bayan al-Adyan by Abol Ma'ali Muhammad Hosseini Alavi (485 A. H) and it has revealed that the sources such as Bayan al-Adyan are influenced by this hadith. However, in the sources such as Ava’el al- Maqalat, the criteria other than hadith e- Efteraq have been taken into account.

تبلیغات