پیش بینی مؤلفه های شادکامی زنان متأهل از طریق عزت نفس و روابط زناشویی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی رابط، عزت نفس و روابط زناشویی با شادکامی زنان متأهل انجام گرفته است. نمونه مورد مطالعه شامل 97 نفر از زنان متأهل شهر شیراز بود. جهت سنجش مؤلفه های شادکامی (شامل عواطف مثبت و منفی و رضایت از زندگی) از مقیاس عاطفه مثبت و منفی (واتسون و همکاران، 1988) و مقیاس رضایت از زندگی (داینر و همکاران، 1985) استفاده شد. هم چنین عزت نفس به وسیل? پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ (بارو، 2007) و روابط زناشویی توسط پرسشنامه روابط زناشویی (خیر و سامانی، 1382) مورد اندازه گیری قرار گرفت. یافته های تحقیق با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که عزت نفس پیش بینی کننده مثبت و معنادار عاطفه مثبت می باشد. به عبارت دیگر زنانی که از عزت نفس بیشتری برخوردارند، عواطف مثبت بیشتری نیز تجربه می کنند. هم چنین نتایج پژوهش بیانگر آن است که روابط زناشویی، رضایت از زندگی و عاطفه منفی زنان را به صورت معناداری پیش بینی می کند. به این معنا که با افزایش روابط زناشویی، رضایت از زندگی زنان افزایش و عواطف منفی آن ها کاهش می یابد.Prediction of components of happiness by self-esteem and marital relationship in married women
The aim of the present study was to investigate the relationships between self-esteem, marital relationship and components of happiness (consists of positive affect, negative affect and life-satisfaction), in married women. The 97 women were tested using the Rosenberg Self-Esteem Questionnaire (Barrow, 2007), Marital Relationship Questionnaire (Khayyer and Samani, 2003), Positive and Negative Affect Scale (Watson, Clark & Tellegen, 1988), and Satisfaction with Life Scale (SWLS) (Diener, Emmons, Larens, & Griffin, 1985). Multiple regression analysis revealed that scores of marital relationship predict married women's life satisfaction (?= 0.79, P< 0.0001) and negative affect (?= -0.50, P< 0.0001) In addition, positive affect in married women was predicted by the scores of self-esteem (? = 0.45, P< 0.0001).