فرایند هژمونی گفتمان اسلام سیاسی فقاهتی از خرداد 1342 تا خرداد 1360
آرشیو
چکیده
انقلاب ها را می توان در سطوح ریشه ها و دلایل؛ روندها ؛ پیامدها و نتایج تحلیل کرداین مقاله بر موضوع ریشه های گفتمانی شکل گیری انقلاب و نیز روند گذار به نظام پساپهلوی متمرکز شده است. انقلاب اسلامی حاصل رقابت گفتمان های چپ، پهلویسم، اسلام سیاسی فقاهتی و ملی گرایی است که برای رسیدن به مقام هژمونی چندین دهه با هم منازعه داشتند. رقابت و منازعات گفتمانی دهه های1340تا 1360 بازه زمانی این مقاله را تشکیل می دهد. در این نوشتار با به کارگیری چارچوب نظری-روشی گفتمان به چراییِ یک برجسته سازی و پیروزی و یک به حاشیه رانی و شکست پرداخته است. چگونه گفتمان اسلام سیاسی فقاهتی در منازعه گفتمانیِ رخدادهای مرتبط با انقلاب در مقایسه با گفتمان ملی گرای سیاسی-مدنی از خرداد 1342 تا خرداد 1360برجسته شد؟ پاسخ این پرسش در قالب این فرضیه صورت بندی شده است:گفتمان اسلام سیاسی فقاهتی با برقراری تناسب بین استراتژی و کانونهای ابژه ساز و ابژه های گفتمانی و به کارگیری استراتژی ها و تاکتیک های(تکنولوژی)برجسته سازی و به حاشیه رانیِ سخت افزاری و نرم افزاریِ قدرت و همچنین به پشتوانه سوژگی امام خمینی، بیناگفتمانی استعاری و اسطوره ای را مفصل بندی کرد و در نهایت برجسته شد و هژمونی یافت اما گفتمان ملی گرا به دلیل عدم برخورداری از موارد مذکور به حاشیه رانده شد و شکست خورد. فرضیه این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی پردازش شده است.The Hegemony Process of Faithful Political Discourse of Islam from June 1962 to June 1981( Khordad 1342 to Khordad 1360)
Revolutions can be analyzed at the levels of roots and reasons, trends, and consequences. This paper focuses on the discursive roots of the formation of the revolution as well as the transition process to the post-Islamic world. The Islamic Revolution is the result of rivalry of the leftist discourses, Pahlavism, faithful political Islam, and nationalism, which had conflicts over decades to achieve hegemony. Competition and Discourse Dialogue from the years 1340 to 1360 form the basis of this paper. In this paper, using a theoretical-methodological framework of discourse provides why it is a highlighting and victory, and one has been marginalized and defeated. How did the faithful political discourse of events associated with the revolution in comparison with the civil-political nationalist discourse from June 1342 to June 1981 (Khordad 1342 to Khordad 1360)? The answer to this question is in the form of this hypothesis: the discourse of Faithful political science is emphasized by establishing the proportion between the strategy and the founders of the objecter and the discursive objects and the application of strategies and highlighting tactics (technology)and marginalization of the software and hardware of the power as well as the support of Imam Khomeini's subjectivity, interlaced metaphorical and mythological metaphoricalism and eventually emerged and found hegemony, but nationalist discourse, due to the lack of cases The aforementioned was marginalized and defeated. The hypothesis of this paper has been processed by descriptive-analytical method.