اندیشه دینی در اشعار ملک الشعرای بهار و احمد صافی النجفی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اگر شعر و شاعری در خدمت خیر و صلاح جامعه باشد، و آن را به سوی اخلاق فاضله و ایمان به خدا سوق دهد؛ بدون تردید مورد تأیید اسلام است، که قرآن، پیامبر گرامی اسلام(ص) و اهل بیت(ع) هم از چنین شعری حمایت می کنند. از صدر اسلام تا حال با تمسک به سنت پیامبر اکرم(ص)، از شعر به عنوان سلاحی کارآمد و معنوی در دفاع از دین و مبانی آن، و نیز مقابله با تهاجم دشمن استفاده شده است . در این خصوص بهار و احمد صافی از نمونه های بارزی هستند که د ر لابه لای اشعارشان باورهای دینی و آموزههای اعتقادی، نمودی روشن دارد. تلاش این مقاله بر آن است که ظهور و بروز اندیشههای دینی، در اشعار این دو شاعر معاصر را با روش تحلیل محتوا بررسی نماید.Religious Thought in Malek al-Shoara-ye Bahar and Ahmad Safi al-Najafi’s poems
If poetry is to serve the public good, and it lead sit to the moral utopia of faith in God, it will be undoubtedly authentic from the viewpoint of Islam; and the Qur'an, the Prophet(pbuh) and the Ahlul Bayt(AS) also support such a poetry. However, with adherence to the traditions of Islam and the Holy Prophet(SAW), the poem is used as an effective weapon in defense of the moral and religious principles, and to counter enemy attacks from the appearance of Islam till now. In this field, Bahar and Ahmed Safi, are clear examples that religious beliefs and doctrines of the faith has a clear manifestation in their poems. This paper attempts to investigate with content analysis the emergence of religious thoughts in these two poets’ poems.
تبلیغات
