مقایسه اثربخشی درمان ارتباطی والد-کودک با درمان تعامل والد-کودک بر مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به نقص توجه/ بیش فعالی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ضعف در مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی از مشکلات ثانویه نقص توجه/ بیش فعالی است که توجه به این مشکلات برای بهبود زندگی اجتماعی کودکان مبتلا حائز اهمیت است؛این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان ارتباطی والد-کودک و درمان تعامل والد-کودک بر مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به نقص توجه/ بیش فعالی ۶ تا ۱۲ سال، به روش نیمه تجربی با طرح تک آزمودنی انجام شد. در این پژوهش12 بار اندازه گیری (4 بار به عنوان خط پایه، 4 بار طی درمان و 4 بار در مرحله ی پیگیری) به عمل آمد. از مادران دارای کودک 6 تا 12 سال مبتلا به به نقص توجه/بیش فعالی شهر اصفهان به همراه کودکانشان، 6 مادر-کودک (12 نفر) شیوه هدفمند انتخاب و تصادفاً در دو گروه درمان ارتباطی والد-کودک و درمان تعاملی والد-کودک جایگزین شدند. سپس 11 جلسه درمان ارتباطی والد-کودک برای گروه اول و 12 جلسه درمان تعامل والد-کودک برای گروه دوم اجرا شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مهارت های ارتباطی جرابک (2004) و مقیاس سازگاری اجتماعی واینلند (1935) بود. نتایج نشان داد درمان ارتباطی والد-کودک و درمان تعامل والد-کودک بر مهارت های ارتباطی کودکان مبتلا به نقص توجه/بیش فعالی تاثیر داشته اند (05/0>p)؛ لیکن تنها درمان ارتباطی والد-کودک بر سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به نقص توجه/ بیش فعالی تاثیرات پایدار داشته است. بنابراین درمان ارتباطی والد-کودک نسبت به درمان تعامل والد-کودک نقش موثرتری در بهبود مهارت های ارتباطی و سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به نقص توجه/ بیش فعالی ایفا کند.Comparison of the effectiveness of parent-child communication therapy with parent-child interaction therapy on communication skills and social adjustment in children with attention deficit / hyperactivity disorder
AbstractWeak communication skills and social adjustment are secondary problems of children with ADHD, and paying attention to these problems is important for improving the social life of these children. The aim of this study was to compared the effectiveness of parent-child communication package and parent-child interaction therapy on communication and social adjustment skills of children with ADHD in a quasi-experimental design with a single-subject design. In this study, 12 measurements (4 times as baseline, 4 times during treatment and 4 times as follow-up) were performed. Of the mothers of 6 to 12 years old children with ADHD in Isfahan along with their children, 6 mothers (n=12) were selected by purposive sampling and were randomly assigned into two groups of parent-child communication and parent-child interactive therapy. Then, 11 sessions of parent-child communication package for the first group and 12 sessions of parent-child interaction therapy for the second group were administered. The research tools were the Jerabec (2004) communication skills questionnaire and the Vineland Social Adaptation Scale (1935). The results showed that parent-child communication package and parent-child interaction therapy affected the communication skills of children with ADHD, but the effects of these treatments were reduced in the follow-up period. Also, only the parent-child communication package had a lasting effect on the social adjustment of children with ADHD. Therefore, the parent-child communication package plays a more effective role in improving the communication and social adjustment skills of children with ADHD than the parent-child interaction therapy.