آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۰

چکیده

پژوهش حاضر در قالب یک مدل علّی، پیش آیندهای احساس تنهایی نوجوانان را مورد بررسی قرار داد. در این مدل ادراک دلبستگی به والدین و هم سالان به عنوان متغیرهای برون زاد، سبک های آسیب زای شخصیتی بلات، متغیر واسطه ای و احساس تنهایی متغیر درون زاد بودند. شرکت کنندگان پژوهش 426 دانش آموز دختر (204) و پسر (222) سال سوم دبیرستان های شهر شیراز بودند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از فرم کوتاه شده مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی و پرسشنامه های دلبستگی به والدین و هم سالان و تجارب افسرده ساز استفاده گردید. مدل پیشنهادی پژوهش، با استفاده از نرم افزار AMOS مورد تحلیل مسیر قرار گرفت و برای تعیین معنی داری اثرات غیرمستقیم متغیرهای میانجی از روش نمونه گیری های مکرر "خودراه انداز" استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که دلبستگی به والدین، هم به طور مستقیم و هم به واسطه ی عوامل شخصیتیِ خود انتقادی و وابستگی، پیش بینی کننده ی منفی و معنی دار احساس تنهایی است؛ اما دلبستگی به هم سالان تنها به طور مستقیم و منفی پیش بینی کننده ی معنی دار احساس تنهایی است. به عبارت دیگر دلبستگی به والدین هم در شکل گیری طرح واره های بین فردی و هم طرح واره های درون فردی نقش دارد؛ اما دلبستگی به هم سالان تنها در شکل گیری طرح واره های بین فردی سهیم است. نتایج مقایسه ی نمودار مسیر دختران و پسران نشان داد که الگوی طرح واره های پژوهش، در مورد پسران نتایج کاملاً همخوان با یافته های کلی گروه نبود.

The Casual Relationships of Perceived Attachment and Personality Vulnerability with Loneliness in Adolescence

This study investigated a causal model of antecedents of loneliness, based on Bowlby's (1969/1982) attachment theory and Blatt's (1990) model of personality. In this model parent and peer attachment were considered as exogenous variables, loneliness as endogenous variable; and Blatt's personality predispositions as mediators. Participants were 426 (204 girls and 222 boys) high school students, selected from Shiraz high schools. Participants completed the short form of Social and Emotional Loneliness Scale, the Inventory of Parent and Peer Attachment and the Depressive Experiences Questionnaire, at the end of adolescence. The hypothetical model was tested by AMOS software. Also, significance of the meditational effects determined by Bootstrap method. Results showed that parent attachment was a negative predictor of loneliness, both directly and indirectly by self-criticism and dependency as mediator variables. However, peer attachment had only negative direct effect on loneliness.

تبلیغات