تحلیل آنیما و تأثیر آن بر تفرّد و کامیابی امیرهوشنگ ابتهاج در غزل (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
معشوق در ادبیّات غنایی به ویژه غزل، تجلّی گاه آنیماست؛ تصویر زمینی آن، نمودی از عنصرِ دگرجنس انسانِ دوجنسی است و نمود آسمانی آن بر ایزدان و ایزدبانوان مطابقت می یابد. تصویری اشباع شده از موجودی غریب؛ فرازمانی، ازلی و ابدی، خداگونه، با زیبایی بی حد، مهربان و پرستار و مجموعه همه خوبی ها، که به گونه ای ناهشیار بر آمیزه ای از معیارهای زیبایی شناختی تمام دوران ها و تمام اقوام بشری تطبیق دارد. آنیما از اساسی ترین کهن الگوهای ناخودآگاهِ جمعی یونگ است که در تکوین شخصیّت مرد، کارکردی اساسی دارد؛ نیمه زنانه در مردان، که به خاطر ملاحظات نظام مردسالاری، عموماً با سرکوب، مانعِ ابراز وجود او می شویم، غافل که هرچیزی را که سرکوب می کنیم، خاموش نمی شود، بلکه با انرژی بیشتری در زمان و شکلی نامناسب از ناخودآگاه فوران می کند. برای پیشگیری از طغیان آنیما، مرد لازم است یاد بگیرد که چگونه در ارتباط با نیمه زنانه بکوشد و او را در زیستِ خودآگاهی شرکت دهد، تا از موهبت های آن برای شکوفایی و تعالی خود بهره مند شود. پژوهش پیشِ رو به شیوه توصیفی تحلیلی و آماری، مطالعه و مطابقت کهن الگوی «آنیما» بر غزل هایی از هوشنگ ابتهاج است که هم خوانی و قابلیّت تفسیر آنیمایی داشتند؛ میزان کامیابی «سایه» با کوشش او در شناسایی عنصر زنانه روان، رابطه ای مستقیم دارد، امّا به نظر می رسد شاعر در ارتباط پایدار با عنصر زنانه کامیاب نبوده و در بخش قابل توجهی از غزل های او غلبه با آنیمای منفی باشد، ولی در برخی از غزل هایش ناهمواری های تفرّد را کم وبیش پیموده است.Analysis of Anima and its Effect on the Individuality and Success of Amir Hoshang Ebtehaj in Ghazal
The lover is the manifestation of anime in lyrical literature, especially sonnets. Its terrestrial image is a representation of the heterosexual element of bisexual man, and its celestial appearance corresponds to gods and goddesses, i.e. saturated image of a strange creature that is transcendental, primal, eternal, and God-like, with infinite beauty and kindness, being a nurse and a collection of all goodness. It subconsciously adapts to a mixture of aesthetic criteria of all eras and all human races. Anima is one of the most fundamental archetypes of Jung's collective unconscious, playing a fundamental role in the development of male personality, the feminine half in men, which because of the patriarchal system’s considerations is generally repressed, prevented from expressing themselves, unaware that everything we suppress is not extinguished but, rather, erupts with more energy from the subconscious at an inappropriate time and form. To prevent anima’s eruption, a man needs to learn how to strive in relation to the female half and have it engaged in a life of self-awareness, so that he can enjoy its gifts for its flourishing and transcendence. The present research employs a descriptive-analytical and statistical method to study the correspondence of "anima" archetype on the sonnets of Houshang Ebtehaj that were in harmony and capable of interpreting anime. The extent of his success is directly related to his efforts to identify the feminine element of the psyche. But it seems that the poet has not been successful in a stable relationship with the female element. While in the majority of his sonnets he has overcome the negative anime, in some of the others he has more or less gone through the unevenness of individuality. .
تبلیغات
