زمینه و هدف : ذهن آگاهی به آگاهی مداوم و غیرارزیابانه به فرآیندهای روانشناختی اشاره و نقش مهمی در سلامت روانشناختی دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه منبع کنترل و شفقت با ذهن آگاهی در دانشجویان انجام شد. روش پژوهش : این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. حجم نمونه 180 نفر درنظر گرفته شد که این تعداد با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس منبع کنترل (راتر، 1966)، مقیاس شفقت (نف، 2016) و پرسشنامه ذهن آگاهی (براون و ریان، 2003) بودند. برای تحلیل داده ها از روش های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته ها : نتایج نشان داد که منبع کنترل و شفقت با ذهن آگاهی در دانشجویان رابطه مثبت و معنادار داشتند و این دو متغیر توانستند 31 درصد از تغییرات ذهن آگاهی در دانشجویان را پیش بینی کنند که در این پیش بینی سهم شفقت بیشتر از منبع کنترل بود (01/0 P <). نتیجه گیری: نتایج حاکی از نقش مهم تر شفقت در مقایسه با منبع کنترل در پیش بینی ذهن آگاهی در دانشجویان بود. بنابراین، برای افزایش ذهن آگاهی نخست باید شفقت را از طریق کارگاه های آموزشی در آنان بهبود بخشید.