نقدپذیری معیارهای علامه شوشتری در ساختگی بودن روایات فقهی
آرشیو
چکیده
حدیث به عنوان دومین منبع از ادله استنباط احکام همواره مورد توجه فقها بوده است و با توجه به لزوم اثبات صحت روایات و اهمیت بالای آن در مباحث فقهی، دانشمندان اسلامی و فقیهان برای مقابله با عارضه وضع و تحریف روایات در دوره های مختلف آثاری را از خود برجای نهاده اند. یکی از کتب مهم معاصر و از جدی ترین کتابها در این باره، کتاب الأخبارالدخیله محمدتقی شوشتری (1281 1374ش) دانشمند معاصر ایرانی است. هدف از این پژوهش بررسی معیارهای شوشتری در ساختگی دانستن روایات است. این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته ضمن بازشناسی مهم ترین معیارها و ذکر نمونه هایی از روایات کتاب، نشان می دهد که نگارنده، روایات را از زوایای مختلف بررسی کرده است. او هم به نقد متنی مانند ناسازگاری با قرآن، سنت قطعی، عقل، تاریخ، علم، حکم مشهور فقهی و اعتقادات کلامی پرداخته و هم به نقد سندی روایات نظیر واکاوی طبقه راوی، ضعف سند و سایر موارد رجالی توجه داشته و در این فرایند با وسواس و دقت نظر کوشش کرده روایات موضوعه یا محرفه را بازشناسی و معرفی کند. با این وصف مواردی همچون عدم تبویب دقیق، فقدان وحدت رویه، قطعی پنداشتن دیدگاه نویسنده در مواردی که فقط یک احتمال را می توان از کلامش دریافت کرد، را به عنوان کاستی های کتاب برشمرد.The possibility of criticising Allameh Shushtri's criteria in the fictitiousness of jurisprudential traditions
Hadith as the second source of evidence for Inferring sharia rulings has always been considered by jurists. Due to the need to prove the authenticity of hadiths and its high importance in jurisprudential issues , Islamic scholars and jurists have published books throughout history to combat the falsification and distortion of hadiths. One of the first and most important books in this regard is the book "Akhbar al-Dakhila" by Mohammad Taghi Shoushtari, a contemporary Iranian scientist. The purpose of this study is to investigate Shoushtari’s criteria in recognising the falsification of hadiths. This research, which has been done by analytical-descriptive method, while identifying the most important criteria of the author and bringing examples of hadiths from the book, shows that the author has studied the hadiths from different angles. He has criticized textual issues such as incompatibility with the Qur'an, definite tradition, reason, history, science, famous jurisprudential rulings and theological beliefs, and has also criticized the authenticity of hadiths such as: the study of the narrator class, the weakness of the document and other biographical cases. In this process, he has obsessively and carefully tried to identify and introduce fake hadiths; However, in addition to the lack of accurate rebuttal and the lack of unity of procedure, other criticisms can be leveled at him. Such as: defining the author's point of view in cases where only one possibility can be deduced from his sentences.
تبلیغات
