سطح بندی شهرستان های استان همدان بر اساس ظرفیت های گردشگری با استفاده از تکنیک تحلیل عامل (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
برنامه ریزی مناطق گردشگری با در نظر گرفتن ظرفیت در این مناطق صورت می پذیرد و این مهم سبب خواهد شد که هدایت گردشگران با انسجام بیشتر صورت پذیرد. در نتیجه آثار سوء حضور جمعیت در برخی نقاط که هزینه های زیست محیطی را در پی خواهد داشت به حداقل کاهش خواهد یافت. این پژوهش با هدف اصلی ظرفیت بندی گردشگری بر اساس برخی از عوامل مؤثر جاذب گردشگر شهری و با بهره گیری از مدل های آماری پیشرفته می باشد. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی و از حیث برداشت اطلاعات پیمایشی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss 19 استفاده شده است. نتایج اولیه این تحقیق مشخص کرد که معیارهای مورد نظر برای ظرفیت بندی گردشگاه های شهری در استان به ترتیب عبارت از همدان، ملایر، کبودرآهنگ، نهاوند، تویسرکان، رزن، اسدآباد و بهار می باشند. پس از الویت دهی، مناطق مورد مطالعه را از لحاظ زیرساخت های گردشگری ظرفیت بندی شد که همدان و ملایر در سطح بسیار خوب و شهرستان های کبودرآهنگ و نهاوند در سطح متوسط و شهرستان تویسرکان در سطح ضعیف و شهرستان های رزن، اسدآباد و بهار در سطحی بسیار ضعیف قرار گرفته اند.Ranking the Cities of Hamedan province based on Tourism Capacity Using ANOVA
Planning the tourism areas is performed by considering the potentials of these areas, and this will lead to greater co-ordination among the tourists. As a result, the effects of overpopulation in some places that will result in environmental costs can be minimized. This research is based on the main objective of tourism capacity building according to some of the most effective attractions of urban tourists and using advanced statistical models. The research method is descriptive-analytical and in terms of gathering data is a survey study. The data analysis was performed using SPSS software version 19. The results of the research indicated that the criteria for capacity building of urban walkways in the province in order are Hamedan, Malayer, Kabudarahang, Nahavand, Toyserkan, Razan, Asadabad and Bahar respectively. After prioritization, the understudied areas were determined in terms of tourism infrastructure based on which Hamadan and Malayer had a very good, Kabudarahang and Nahavand middle, and Tuyserkan weak and the cities of Razan, Asadabad and Bahar very weak tourism infrastructures.