جستاری در دگرگونی مفهوم و مصداق پازند (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بخش چشمگیری از میراث فکری مزدیسنا متن های پازند هستند. پاره ای از متون پهلوی که از سده 12م به بعد به خط اوستایی نقل شده اند، پازند گفته می شوند. پازندها ازجمله نخستین متن هایی بودند که مورد توجه و اقبال ایران شناسان قرار گرفتند و در سده 19 م مطالعات ارزشمندی پیرامون آنها صورت پذیرفت. اما در سده 20م به دلایل مختلف رها شدند و مطالعه چندانی درباره آنها انجام نشد. پازند به عنوان فرایند تغییر خط پهلوی به خط اوستایی پدیده ای متأخر و جدید است ولیخود مفهوم پازند قدیم است و رد آن را در اوستا هم می توانیم بینیم. دگرگونی معنایی و مصداقی پازند و پازندنویسی از روزگار باستان تا سده 19م و چیستی و چگونگی این تحولات در بستر حیات کیش زردشتی در ایران و هند موضوع اصلی این مقاله است.Examining the transformation of Pazand concepts and examples
A large part of the Mazdayasnan's written heritage is the texts of Pazand. Some of the Pahlavi texts that have been transformed into the Avestan script since the 12th century are called Pazand. Pazands were among the first texts that were noticed by Europeans and in the 19th century, valuable studies were conducted around them. But in the 20th century, they were abandoned for various reasons and not much study was done about them. Pazand as the process of changing Pahlavi script to Avesta script is a late and new phenomenon, But the concept of Pazand itself is old and traces of it can be seen in Avesta. The main topic of this article is the transformation of meaning and reference of pazand and pazand writing from ancient times to the 19th century and what and how these developments are in the context of life of Zoroastrian religion in Iran and India.
تبلیغات
