اثربخشی یک دوره تمرینات ادراکی- حرکتی بر مهارت های عصب- روان شناختی کودکان کم توان هوشی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: کودکان دارای کم توانی هوشی، به شدت در معرض خطر اختلالات هوشی هستند اما اختلالات رفتاری مخرب شایع تر بنظر می رسد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر یک دوره تمرینات منتخب ادراکی حرکتی بر مهارت های عصب روانشناختی کودکان کم-توان هوشی بود. روش: در این مطالعه از طرح تحقیق تجربی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. 30 کودک کم توان هوشی (12-7 سال) با ضریب هوشی 70-50 در دو گروه تمرین و کنترل هر گروه 15 نفر بصورت جداگانه قرار گرفتند. تمامی شرکت کنندگان بوسیله مقیاس عصب روانشناختی کانرز نسخه معلم ارزیابی شدند. برنامه تمرینی شامل فعالیت های ادراکی حرکتی منتخب، 8 هفته، هفته ای سه بار به مدت 60 دقیقه بود. یافته ها: نتایج نشان داد در پیش آزمون تفاوت معنی-داری بین دو گروه وجود ندارد، درحالی که بعد از مداخله، بهبودی معناداری در گروه تمرین در عملکرد توجه، حسی حرکتی، حافظه، کارکرداجرایی، توانایی شناختی، عملکرد دیداری فضایی و عملکرد تحصیلی خواندن و ریاضیات مشاهده شد. نتیجه گیری: یافته های حاکی از این است که برنامه تمرینی برای تونیک بر کارکردهای شناختی کودکان کم توان هوشی تأثیر مثبت دارد. بنابراین، این تأثیر مثبت از نقش و اهمیت فعالیت-های ادراکی حرکتی بر بهبود کارکرد حرکتی و شناختی مرتبط با بهزیستی در کودکان کم توان هوشی حمایت می-کند.The Effect of perceptual-motor Activity on the Neuropsychological skills of Intellectual Disability Children
Objective: Children with intellectual disabilities are at heightened risk for mental disorders, but disruptive behavior disorders appear to be the most prevalent. The present study aimed to determine the effect of a selective perceptual-motor exercise course on the neuropsychological skill of intellectual disability children. Method: The study used pre- and posttest experimental research design with a control group. Total of 30 children with intellectual disability (7–12 years) whit 50-70 of intelligence quotient were recruited with 15 assigned for the exercise group and 15 for the control group, separately. All the participants were assessed using the Conners Teachers Rating Scale (CTRS). The exercise program consisted of selected perceptual-motor activities for 60 min, thrice per week for 8 weeks. Results: The results showed that there is not a significant difference between the two groups in pre-test; while after the intervention significant improvements were found in the exercise group in attention, sensory-motor performance, memory, executive function, cognitive ability, visuospatial performance and andacademic performance of reading and mathematics. Conclusion: Results indicate that a Brailletonik exercise program can have a positive effect on the cognitive functions of persons with intellectual disability. However, this positive effect can support the role and importance of perceptual-motor activity to improve motor and cognition function of well-being among children with intellectual disability.
تبلیغات
