مسئولیت پذیری اجتماعی دانشگاه: ارائه الگوی اثربخشی دانشگاه در توسعه کارآفرینی اجتماعی (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
عدم توجه و پایبندی سازمان ها و مدیران تابعه به وظیفه و مسئولیت اجتماعی شان یکی از مسائل و مشکلات اجتماعی است که می تواند توسعه پایدار را با مشکل مواجه سازد. تغییر و تحول در شرایط و نیازهای جامعه موجب تغییر و تحول در رسالت دانشگاه ها شده است. هدف اصلی در این پژوهش مسئولیت پذیری اجتماعی دانشگاه: ارائه الگوی اثربخشی دانشگاه در توسعه کارآفرینی اجتماعی می باشد. این پژوهش از نوع هدف کاربردی است. داده ها بی کتابخانه ایی با فیش برداری و میدانی با استفاده از پرسشنامه استاندارد مولفه های دانشگاه کارآفرین براری و همکاران (1399) با تعداد 48 گویه جمع آوری شده است. جامعه آماری مورد نظر کلیه اساتید دانشگاه پیام نور استان مازندران به تعداد 164 نفر بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس و جدول مورگان 115 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده های آماری با تشکیل جداول توزیع فراوانی و با استفاده از نرم افزار SPSS و Smart PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابعاد توانمندسازی، مسئولیت پذیری اجتماعی، ارتباطی، سازمانی و علمی به ترتیب بیشترین اهمیت را در بین ابعاد شناسایی شده دارند. در بین ابعاد شناسایی شده بعد حمایتی دانشگاه در توسعه کارآفرینی اجتماعی با بار عاملی 0.84، بعد سازمانی دانشگاه در توسعه کارآفرینی اجتماعی با بار عاملی 0.79، بعد ارتباطی دانشگاه کارآفرینی اجتماعی با بار عاملی 0.77، بعد توانمندسازی دانشگاه کارآفرینی اجتماعی با بار عاملی 0.75، بعد علمی دانشگاه کارآفرینی اجتماعی با بار عاملی 0.71، و به ترتیب میزان تعلق بیشتری نسبت به سایر ابعاد به مفهوم مدل دانشگاه در توسعه کارآفرینی اجتماعی داشته اند. وضعیت مناسب دانشگاه پیام نور از لحاظ مولفه های شناسایی شده برای دانشگاه در توسعه کارآفرینی اجتماعی در این پژوهش می تواند توانمند بودن این دانشگاه در عرصه کارآفرینی اجتماعی را تایید کند.University Social Responsibility: Providing a model of university effectiveness in the development of social entrepreneurship
Lack of attention and adherence of organizations and affiliated managers to their duties and social responsibility is one of the social issues and problems that can hinder sustainable development. Changes in the conditions and needs of society have led to changes in the mission of universities. The main purpose of this study is university social responsibility: to provide a model of university effectiveness in the development of social entrepreneurship. This research is of applied purpose type. Data were collected in the form of libraries with filing tools and field tools using the standard questionnaire of components of Karafarin University, et al. (2016) with 48 items. The statistical population of all professors of Payame Noor University of Mazandaran province was 164 people who were selected using available random sampling method and Morgan table 115 people were selected as a statistical sample. Statistical data were analyzed by forming frequency distribution tables using SPSS and Smart PLS software. The dimensions of empowerment, social responsibility, communication, organizational and scientific are the most important among the identified dimensions, respectively. Among the identified dimensions, the supportive dimension of the university in the development of social entrepreneurship with a factor of 0.84, the organizational dimension of the university in the development of social entrepreneurship with a factor of 0.79, the communication dimension of the university of social entrepreneurship with a factor of 0.77, the empowerment of the university of social entrepreneurship with a factor of 0.75 University of Social Entrepreneurship with a factor load of 0.71, and respectively have a greater degree of belonging to the concept of the university model in the development of social entrepreneurship than other dimensions. The appropriate situation of Payame Noor University in terms of the components identified for the university in the development of social entrepreneurship in this study can confirm the ability of this university in the field of social entrepreneurship.