هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر معیار قابلیت اتکای اطلاعات مالی بر جریان های نقد عملیاتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. در این پژوهش سعی شده است به این سوال پاسخ داده شود که با توجه به مطالب گفته شده پژوهش حاضر در پی پاسخی به این سؤال است که آیا بین معیار قابلیت اتکای اطلاعات مالی و جریان های نقد عملیاتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، تأثیر معناداری وجود دارد؟ در تحقیق حاضر، جامعه آماری شامل کلیه ی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1397-1389 می باشد که برابر با 890 شرکت بوده است. همچنین برای پاسخ گویی به پرسش فوق نمونه ای به تعداد 128 شرکت مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای، با استفاده از نرم افزار ره آورد نوین و با مراجعه به سازمان بورس اوراق بهادار تهران و مطالعه صورت های مالی اساسی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، استفاده شده است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک های آماری توصیفی (میانگین، میانه، ماکزیمم، مینیمم، انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) و استنباطی (آزمون ریشه واحد فیلیپس و پرون، آزمون چاو، آزمون هاسمن، ضریب تعیین، آزمون فیشر، دوربین واتسون، آزمون رگرسیون و همبستگی) و نرم افزار آماری 9Eviews استفاده می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد با اطمینان بیش از 99 درصد بین معیار قابلیت اتکای اطلاعات مالی و جریان های نقد عملیاتی شرکت ها در بورس اوراق بهادار تهران، تأثیر معناداری وجود دارد.