کارآفرینی و توسعه آن در مناطق روستایی یک استراتژی مهم برای توسعه اقتصادی و برون رفت از بحران هایی مانند فقر، بیکاری، مهاجرت بی رویه از روستاها و کمبود کالاهای مصرفی اساسی بحساب می آید. توسعه کارآفرینی در مناطق روستایی به دلیل مشکلات عدیده ای که بواسطه محدودیت های دسترسی به منابع استراتژیک، شرایط محیطی و تغییر در ساختارهای فرهنگی دارد، با دشواری زیادی همراه است. اما سوال اینجاست آیا رویکرد مدیریت جهادی می تواند مدلی بهینه از توسعه کارآفرینی روستایی ارائه دهد؟ لذا، این پژوهش به شناسایی و تبین ابعاد توسعه مدل کارآفرینی روستائی را با این رویکرد مدیریت جهادی پرداخته است. پژوهش حاضر یک مطالعه با رویکر کیفی و مبتنی بر نظریه داده بنیاد می باشد. تمرکز تحقیق بر کارآفرینی روستایی در استان سمنان بوده است. نمونه گیری بر مبنای نمونه گیری غیراحتمالی، همچون نظری و هدفمند و گلوله برفی انتخاب و مطالعه شدند. داده ها با بهره گیری از سه ابزار مصاحبه و مشاهده های میدانی و مرور اسناد و مدارک آرشیوی، گردآوری شد و با استفاده از سازوکار کدگذاری، در سه مرحله کدگذاری باز و محوری و انتخابی تجزیه وتحلیل شد. برای این منظور، گروهی مشتمل بر 12 شرکت کننده از سه گروه کارآفرینان روستایی و کارشناسان و مسئولان منطقه ای و خبرگان و صاحب نظران فرامنطقه ای انتخاب شده اند. یافته ها نشان میدهد که کارآفرینی جهادی شامل سه مولفه روحیه جهادی، انگیزه جهادی و حرکت جهادی بعنوان مقوله محوری کارآفرینی روستائی میباشد و مقوله های علی، زمینه ای، مداخله گر، راهبردی و پیامد ها به نوعی با کارآفرینی جهادی همسو هستند.