رابطه بالندگی و خود-کارآمدی مدیران مدارس با اثربخشی مدارس متوسطه (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

         این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی  به روش همبستگی و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه ی آماری را کلیه مدیران ( 175N = ) مدارس دوره ی اول و دوم متوسطه شهر خرم آباد تشکیل داده اند. حجم نمونه طبق جدول مورگان به تعداد 150 نفر مدیر مدارس انتخاب شدند. جهت انتخاب نمونه معرف مدیران از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی استفاده شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد  بالندگی محتوایی مدیران فرهی بوزنجانی، خودکارآیی پتریدرو و همکاران، و اثربخشی مدارس هوی و میسکل استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ و روایی آنها با نظر متخصصان مورد تایید قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین بالندگی مدیران و مولفه های آن با اثربخشی مدارس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد . هم چنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین خودکارآمدی مدیران و مؤلفه های آن با اثربخشی مدارس رابطه ی مثبت و معنا داری وجود دارد. در نهایت در مدل پیش بینی رگرسیون تنها مولفه توانایی مدیران  و رهبری قدرت پیش بینی کنندگی را نشان داد. لذا می توان با توسعه شایستگی ها و بهبود خودکارآیی مدیران، اثربخشی مدارس را ارتقا داد.