الگوهای مشاوره ای فراوانی در پیشگیری، رشد و درمان، درمان جویان به کار گرفته شده است. یکی از رویکردهای مشاوره ای جدید، الگوی سهم گذاری اسمعیلی(1393) مبتنی بر هستی شناسی اسلامی است. هدف این پژوهش تبیین مولفه ها و بررسی نقش سبک سهم گذاری مشاوران به منظور ایجاد تغییرات پایدار نوع اول، دوم و سوم در مراجعان است. بدین منظور از روش پژوهش داده بنیاد استفاده کردیم. نمونه انتخابی شامل 5 مشاور و 6 مراجع بود که برای استخراج دیدگاه های مبتنی بر تجربه از مصاحبه نیمه ساختارمند استفاده شد. الگوی به دست آمده شامل عوامل زمینه ساز و راهبردها و پدیده محوری در تحقق سبک سهم گذاری است. پدیده محوری در تحقق سبک سهم گذاری متعادل از مولفه های نگرشی، عملکردی و ارتباطی تشکیل شده است. ایجاد آگاهی و ادراک هستی محور حول محورهای نقش مخلوقیت، آفرینندگی احسن و وسعت بخشی هدفمند عامل زمینه ساز سبک سهم گذاری متعادل بوده و تمرکز درمانگر بر نقش مراجع در هستی، ارزیابی هستی گرایانه و آماده سازی او برای رویارویی با آینده راهبردهای تحقق سبک سهم گذاری متعادل را تشکیل می دهند. پژوهش حاضر نشان می دهد، بهره گیری از الگوی سهم گذاری برای ایجاد تغییر می تواند پیش بینی کننده خوبی برای پایداری بیشتر در انواع تغییرات باشد. علاوه بر این با توجه به اینکه مراجع به مرتبه بالاتری از خودآگاهی و خودهماهنگ سازی با اجزای هستی می رسد، می تواند خود به عنوان مشاور خود عمل نماید.
