راهبرد مومنتوم، علی رغم عملکرد فوق العاده خود اما بدلیل کشیدگی مازاد و چولگی منفی، نیمه تاریکی نیز در زمان سقوط بازار اوراق بهادار (بحران های مالی) به همراه دارد که قادر خواهد بود بازده مازاد چندین سال حاصل از راهبرد مومنتوم را به یکباره از بین ببرد. هدف این پژوهش توضیح سقوط ریسک مومنتم می باشد که برای این منظور از الگوی نوسان بالای ریسک راهبرد مومنتم در طول زمان و از طریق تخمین واریانس تحقق یافته بازده روزانه استفاده گردید. اجرای اتورگرسیون مرتبه اول (AR1) مشخص نمود ریسک مومنتوم، علی رغم نوسانات شدید در طول زمان، به میزان قابل توجهی از قابلیت پیش بینی برخوردار بوده و با مقیاس گذاری بر مبنای انحراف معیار هدف می توان ریسک مومنتوم را مدیریت نمود. نتایج پژوهش نشان داد می توان با مدیریت ریسک مومنتم و از طریق مقیاس گذاری آن، شاهد کاهش انحراف معیار از 45 درصد به 31درصد، چولگی منفی از 2.5- درصد به نزدیک صفر، مازاد کشیدگی از 7 درصد به 1.5 درصد، و نسبت شارپ 0.36 قبل از مقیاس گذاری به 0.53 پس از مقیاس گذاری بود. در نتیجه، براساس نتایج پژوهش، مدیریت ریسک مومنتوم به میزان قابل توجهی قادر به حذف ریسک سقوط مومنتوم می گردد.
