در عصر رقابت جهانی، ارزیابی عملکرد برای بقای سازمانها ضروری است. در این میان سبک رهبری نقش مهمی دارد و دلیل اصلی برای ارزیابی عملکرد سازمانی، افزایش اثربخشی کلی سازمان است.هدف این پژوهش، بررسی رابطه سبک رهبری تحولآفرین و مبادلهای با عملکرد سازمانی کارکنان دانشگاه قم بود.پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و از حیث گردآوری دادهها از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل کارکنان دانشگاه قم به تعداد 440 نفر بودند که حجم نمونه بهوسیله جدول مورگان، کرجسی و کهن به تعداد 203 برآورد شد که به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامههای رهبری چندعاملی (MLQ) بس و آولیو (2000) و عملکرد سازمانی (Achieve) هرسی و گلداسمیت (1980) بود که روایی ابزارها با روش تحلیل عاملی تأییدی و پایایی آنها با ضریب آلفای کرونباخ (همسانی درونی) بررسی شدند. نتایج نشان داد که سبک رهبری تحولآفرین (05/0p <، 31/0=r) و مبادلهای (05/0p <، 17/0r =) با عملکرد سازمانی رابطه مثبت و معناداری داشتند. همچنین نتایج رگرسیون همزمان نشان داد که سبک رهبری قادر است حدود 51 درصد از تغییرات عملکرد سازمانی را تبیین و پیشبینی کند (134/0Adj=، 512/0R 2 =، 716/0r =) که بالاترین آن مربوط به رهبری تحولآفرین با ضریب بتای 36/0 (36/0=β) بود.سبکهای رهبری با عملکرد سازمانی رابطه معنادار داشتند و بر عملکرد سازمانی مؤثرند. با توجه به دیدگاه کارکنان دانشگاه قم به نقش مؤثر سبک رهبری تحولآفرین مدیران در افزایش عملکرد سازمانی، به مسئولان دانشگاه توصیه میشود این سبک رهبری را بهمثابه سبک رایج و غالب در مأموریتهای خود بهکارگیرند و باعث افزایش عملکرد سازمان خود در دنیای متغیر و رقابتی امروزی شوند.