پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی قصه درمانی بر كاهش میزان اضطراب و بهبود هراس اجتماعی كودكان کم توان ذهنی شهر كرمانشاه در سال تحصیلی 98-1397 انجام گرفت. در این پژوهش از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. در پژوهش حاضر از نمونه در دسترس و با اجرای پرسشنامه اضطراب و مقیاس هراس اجتماعی، 20 کودک که دارای اضطراب و هراس اجتماعی بالابودند به عنوان گروه نمونه انتخاب شد و به صورت تصادفی 10 نفر در گروه آزمایش و 10 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. در گروه آزمایش 8 جلسه قصه درمانی دوساعته به مدت یك ماه بر روی آن ها اجرا شد و مشارکت کنندگان گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. تحلیل یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مستقل نشان داد که قصه درمانی باعث كاهش اضطراب و هراس اجتماعی كودكان کم توان ذهنی شده است. مهم ترین نتایج این پژوهش، مؤثر بودن روش قصه درمانی و مفید بودن استفاده از آن در كاهش میزان اضطراب و بهبود هراس اجتماعی این كودكان است. ازاین رو می-توان نتیجه گرفت روش قصه درمانی، در كاهش میزان اضطراب و هراس اجتماعی كودكان کم توان ذهنی مؤثر بوده است.