یکی از مؤثرترین برنامه های فرهنگی کشورها، «سیاست ها، طرح ها و برنامه های» فرهنگی است که در قالب برنامه های دولت، تدوین و اجرا می شوند. محور برنامه های فرهنگی «سیاست های فرهنگی» است. زیرساخت تنظیم سیاست های فرهنگی، نظریه سیاستی است. نظریه سیاستی نظریه ای کاربردی است که می تواند چارچوب عمل دولتی و مداخله حکومتی را بر مبنای ارزش های هر جامعه تصویر کند. در این مقاله با استفاده از روش پژوهش کیفی «تحلیل مضمون» و در جستجوی سازوکار شکل گیری نظریه های سیاستی فرهنگی به واکاوی خاستگاه آن در ادبیات سیاست گذاری فرهنگی و نظریه های فرهنگی می پردازیم تا ضمن نشان دادن دلایل شکل گیری سیاست های فرهنگی، بستر نقد ادبیات رقیب نیز فراهم گردد و زمینه ای برای طراحی نظریه های سیاستی فرهنگی در الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت آماده شود تا در این مسیر از نظریه های فرهنگی وارداتی استفاده نکنیم