هدف پژوهش حاضر بررسی نقش رابطه مدیر و کارکنان با عملکرد سازمانی با میانجی گری اعتماد و همکاری درون سازمانی کارکنان دانشگاه سمنان می باشد. پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی محسوب می شود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام کارمندان دانشگاه سمنان (550نفر) در سال تحصیلی 97-1396 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 150 نفر به عنوان نمونه پژوهش (90 نفر مرد و 60 نفر زن) انتخاب شدند. همه کارمندان نمونه پژوهش مقیاس های رابطه مدیر با کارکنان، اعتماد درون سازمانی، همکاری درون سازمانی و عملکرد سازمانی را تکمیل کردند. یافته ها نشان داد که: بین رابطه مدیر با کارکنان اعتماد درون سازمانی، همکاری درون سازمانی با عملکرد سازمانی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. رابطه مدیر با کارکنان بر بهبود عملکرد سازمانی اثر مستقیم و معناداری دارد؛ همچنین رابطه مدیر با کارکنان با میانجی گری اعتماد درون سازمانی بر بهبود عملکرد سازمانی اثر غیرمستقیم و معناداری دارد. رابطه مدیر با کارکنان با میانجی گری همکاری درون سازمانی اثر غیرمستقیم و معناداری بر بهبود عملکرد سازمانی ایفا می کند.
