محققان، خلاقیت را ایجاد اندیشه ها و ایده های نو می دانند که سودمندی اجتماعی دارند. با این حال، به نظر می رسد سرمایه اجتماعی به عنوان یک پدیده اجتماعی باعث بروز خلاقیت، ایده پروری، تسهیل رفتارهای نوآورانه و ریسک پذیری در جوامع (به طور عام) و سازمان ها (به طور خاص) می شود. بر این اساس، هدف نوشتار حاضر، بررسی نظری و تجربی تأثیر سرمایه اجتماعی بر بروز خلاقیت در دانشجویان مدیریت دانشگاه ایلام می باشد. روش تحقیق، توصیفی همبستگی و به لحاظ هدف ،کاربردی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان رشته مدیریت این دانشگاه هستند و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر با 252 نفر است که به روش تصادفی انتخاب شده اند. برای آزمون فرضیه ها، از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون بهره گرفته شد. یافته ها، نشان می دهد که اعتماد فردی و نهادی، تأثیر مثبتی بر خلاقیت دانشجویان دارد. به علاوه، مشارکت همیارانه، خیریه ای و مذهبی، میزان خلاقیت دانشجویان را بهبود می بخشید. با این وجود، تأثیر مشارکت رسمی و اعتماد عمومی بر بروز خلاقیت معنادار نبود.