اسرائیلیّات در داستان حضرت محمّد(ص) و بازتاب آن در ادب فارسی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

یکی از جنبه های شاخص ادب فارسی، توجه شایان اهل ادب به موضوعات قرآنی و قصص انبیاست. بخشی از این داستان ها و شرح حال نویسی ها منبعث از <em>قرآن کریم</em> است که هیچ خللی در آن راه ندارد و در حقیقت، زینت بخش متون ادبی است. اما بخش چشمگیری از آن، تحت تأثیر اسرائیلیات شکل گرفته است. به علت هماهنگی <em>قرآن کریم</em> با برخی از موضوعات <em>تورات</em> و <em>انجیل</em> و گرویدن جمعی از علمای اهل کتاب، نظیر کَعب الأحبار، وهب بن منبّه، ابوهریره و دیگران به اسلام، سبب شده است تا مفسران و تاریخ نگاران به منابع اهل کتاب و گفته های آنان توجهی ویژه نمایند و از اینجاست که داستان های مجعول و ساختگی آنان در حوزه متون تفسیری، تاریخی و ادبی رخنه کرد. شعرا و نویسندگان ادب پارسی که با متون تفسیری و تاریخی مأنوس بوده اند، تحت تأثیر این افسانه ها و احادیث ساختگی قرار گرفتند و ناخواسته همچون مفسران و تاریخ نگاران در ترویج اسرائیلیات نقش اساسی ایفا نمودند. متأسفانه بخش عمده این افسانه بافی ها مربوط به زندگی انبیاست و پیامبر اکرم^(ص) نیز از این امر مستثنی نیست، بلکه در بخش احادیث، بیش از دیگر انبیا در معرض اسرائیلیات قرار گرفته اند. این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی تلاش دارد تا به این پرسش پاسخ گوید که چه جنبه هایی از زندگی پیامبر اسلام^(ص) تحت تأثیر اسرائیلیات قرار گرفته است و نقش مفسران، تاریخ نگاران و از همه مهم تر، نقش شاعران و نویسندگان ادب فارسی در اشاعه این گونه جعلیات چه بوده است؟