هدف: بررسی وضعیت اشتغال دانش آموختگان رشته مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی. روش: پژوهش حاضر به روش توصیفی- پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموختگان رشته مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی طی سالهای 94-1390 به تعداد 338 نفر(191 کارشناس و 147 کارشناس ارشد) بودند. نمونه در دسترس طبقه ای، به ترتیب 123 و 108 نفر و ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود. یافته ها: 4/53 درصد از دانش آموختگان بیکارند. اشتغال اکثر شاغلان از طریق شرکت در آزمون استخدامی و در سازمانهای خصوصی از نوع خدماتی بوده است. میزان رضایت شغلی و ارتباط شغل با رشته تحصیلی اکثر شاغلان، متوسط بوده است. تأثیر برند دانشگاه علامه طباطبایی بر اشتغال در حد متوسط متمایل به زیاد بوده است. از 53 عنوان درس تخصصی و اصلی مدیریت آموزشی در مقاطع کارشناسی و ارشد، تنها 7 درس برای شاغلان کاربرد داشته و از طرفی ، بیشتر نیازهای آموزشی آنان برای انجام بهینه شغل، شامل مهارت آموزی، کارهای رایانه ای و نرم افزاری، دوره های آموزشی شغلی، زبان، مهارتهای نیازسنجی آموزشی و آشنایی با کارهای اداری است. نتیجه گیری: در ایران، بین نیاز جامعه به نیروی کار دانا و ماهر با کیفیتِ خروجی های دانشگاهی فاصله قابل توجهی وجود دارد. بنا به یافته های پژوهش، ضرورت تحول و دگرگون سازی محتوای آموزشی و برنامه درسی در رشته مدیریت آموزشی کاملاً احساس می شود. همچنین لازم است دو درس کار عملی در سازمانهای آموزشی با جدّیت و بهره وری بیشتر اجرا شود تا مهارت لازم برای دانشجو تا حدودی حاصل شود.