با توجه به افزایش سرعت بروز تغییرات در محیط امروزی، سازمان ها و به خصوص دانشگاه ها برای افزایش قابلیت پاسخگویی به تغییرات محیط، ضمن توجه به افزایش و بهبود عملکرد سازمانی، نیازمند مدیریت دانش و ارتقاء آن هستند. هدف تحقیق حاضر، طراحی مدل بومی ارزیابی تأثیر مدیریت دانش بر عملکرد دانشگاه های منتخب کشور با میانجی گری توانایی های فرایند سازمانی می باشد. روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی بوده. و جامعه آماری شامل مدیران دانشگاه های منتخب کشور می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی، 353 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه استاندارد که روایی و پایایی آن به وسیله تحلیل عامل تأییدی و آزمون آلفای کرونباخ تأیید شد استفاده شده است. یافته ها نشان داده اند که، دارایی دانشی بر توانمندی فرایند دانش و توانمندی فرایند دانش بر توانمندی فرایند سازمانی و توانمندی فرایند سازمانی بر عملکرد دانشگاه در دانشگاه های منتخب کشور تأثیر معنادار داشته است. اندازه و نوع دانشگاه به عنوان یک متغیر مداخله گر بر تأثیر توانمندی فرایند سازمانی بر عملکرد سازمانی در دانشگاه های منتخب کشور مؤثر بوده است. در پایان نتیجه گیری شده است که مدیریت دانش به عنوان یکی از رویکردهای مهم و ارزشمند دانشگاه های امروزی محسوب می شود که با استقرار چنین سیستمی می توان از خروج و زائل شدن دارایی های فکری سازمان جلوگیری کرد. و دانشگاه ها می بایست به متغیر توانمندی فرایند دانش و توانمندی فرایند سازمانی در جهت عملکرد بهتر توجه بیشتری نمایند.
