بداء از آموزههای قطعی و مسلم شیعی و از دیرباز کانون دیدگاهها و مباحث مختلف فلسفی و کلامی بوده است. صدرالمتألهین راهحل جدیدی برای مسئله بداء یافت. او حصول بداء را برای خداوند در عالم مثال میداند. در اندیشه وی، عالم مثال مطابق هفتآسمان قرآن است که موطن ملائکه عماله است؛ چون هفتآسمان قرآن یکی از موطنهای امری خداوند و فعل موطنهای امری، فعل خداوند است؛ ازاینرو بداء که در این موطن و برای ملائکه عماله رخ میدهد، به خداوند متعال نسبت داده میشود. در این مقاله، دیدگاه ملاصدرا را درباره بداء در پرتو آیات و روایات تبیین و تحلیل میکنیم.