دسترسی همگانی به گوشی های هوشمند و سادگی استفاده از امکانات متنوع آن، سبب شده تا ارتباطات از طریق تلفن همراه زمینه مناسبی برای تجارت سیار فراهم نماید. چنین روندی حاکی از آن است که تجارت سیار به یکی از اصلی ترین حوزه های تجارت الکترونیک در کشور تبدیل شود. در سال های اخیر تجارت سیار در ایران مورد استقبال بسیاری از جوامع علمی، صنعتی و تجاری شده است. بسیاری از صاحبان صنایع برای فروش کالا و خدمات و نیز برای انتقال پیغام های خود از ابزارهای بی سیم استفاده می کنند. اگرچه هنوز تجارت سیار قسمت ناچیزی از کل تبادلات تجارت الکترونیکی را تشکیل می دهد اما درآمد آن به سرعت رو به رشد است.
با عنایت به اهمیت موضوع و از آنجا که شناخت عوامل موفقیت تجارت سیار موضوعی است که سابقه تحقیق چندانی در کشور ندارد، در این مقاله کوشش شده است تا به خوشه بندی عناصر زیربنایی تجارت سیار پرداخته شود. با توجه به مطالعات پیشین و مصاحبه با خبرگان، مجموعه ای از این عناصر شناسایی شدند. این عوامل با استفاده از تکنیک مدل سازی تفسیری-ساختاری، تجزیه و تحلیل و در نهایت ارتباط و توالی شاخص ها به دست آمده است. بینشی که این مدل به مدیران ارائه می کند می تواند به آنها در برنامه ریزی راهبردی برای آمادگی برای بکارگیری از تجارت سیار کمک کند.
